SL-3
 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | Zygmunt Puławski, | ||
| Typ | szybowiec | ||
| Konstrukcja | drewniana | ||
| Załoga | 1 | ||
| Historia | |||
| Data oblotu | 1924 | ||
| Wycofanie ze służby | 1925 | ||
| Liczba egz. | 1 | ||
| Liczba wypadków | 1 | ||
| Dane techniczne | |||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 8 m | ||
| Wydłużenie | 5,8 | ||
| Długość | 5 m | ||
| Wysokość | 1,5 m | ||
| Powierzchnia nośna | 11 m² | ||
| Masa | |||
| Własna | 40 kg | ||
| Użyteczna | 59 kg | ||
| Startowa | 99 kg | ||
| Dane operacyjne | |||
| Liczba miejsc | |||
| 1 | |||
| Użytkownicy | |||
| Polska | |||
| |||
SL-3 – polski szybowiec amatorski zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym, wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym. Była to pierwsza konstrukcja lotnicza opracowana przez Zygmunta Puławskiego.
Historia
Zygmunt Puławski i Jerzy Bistram, członkowie Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej, w 1923 roku opracowali projekt szybowca, który otrzymał nazwę „SL-3”[1]. Projekt został zaakceptowany przez komisję techniczną Sekcji, przewidywano, że wystartuje w zawodach szybowcowych planowanych na 1924 roku. Uzyskano wsparcie Departamentu Żeglugi Powietrznej w postaci materiałów do budowy szybowca. Prace nad budową trwały w okresie luty – lipiec 1924 roku, wykonali je studenci Politechniki Warszawskiej. Wykorzystano hangar udostępniony przez Centralne Warsztaty Lotnicze[2].
Po zakończeniu budowy, latem 1924 roku na lotnisku mokotowskim wykonano próby szybowca. Po starcie z użyciem liny gumowej wykonano skoki. W październiku 1924 roku szybowiec został zaprezentowany na Wystawie Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Warszawie. W 1925 roku szybowiec został zgłoszony do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym na Oksywiu koło Gdyni w maju – czerwcu 1925 roku. W warsztatach 1. pułku lotniczego przeprowadzono remont, podczas którego usunięto uszkodzenia jakie szybowiec odniósł podczas prób i w trakcie wystawy. Również wtedy zmieniono usterzenie (wykorzystano usterzenie wymontowane z szybowca J. Wojciechowskiego)[2].
W połowie maja szybowiec dotarł na miejsce zawodów. Podczas montażu szybowiec wyposażono w podwozie kołowe. Szybowiec otrzymał numer konkursowy 8, jego pilotem był kapitan Stanisław Jakubowski z 1. pułku lotniczego[3]. Podczas jedynego lotu został uszkodzony, nie zdecydowano się na jego remont[4]. Szybowiec uległ zniszczeniu w końcu 1925 roku[2].
Przypisy
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 28.
- ↑ a b c Glass 1976 ↓, s. 359.
- ↑ Cynk 1971 ↓, s. 678.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 45.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.
- Zdzisław Gryglicki. Szybowiec S.L. 3. „Skrzydlata Polska”. 37/1955, s. 16, 11 września 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- p
- d
- e
Polskie szybowce i motoszybowce do 1939 roku
| Warsztaty Szybowcowe ZASPL – Lwów | |
|---|---|
| Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa – Dęblin | |
| Wojskowe Warsztaty Szybowcowe – Kraków | |
| Lwowskie Warsztaty Lotnicze |
|
| Warsztaty Szybowcowe w Warszawie |
|
| Harcerskie Warsztaty Szybowcowe | |
| Konstrukcje amatorskie |
|
