| Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1914
Tuzla |
| Data i miejsce śmierci | 5 września 1970
Múcsony |
| Pozycja | obrońca |
| Kariera juniorska |
| Lata | Klub | | | Rákosszentmihályi AFC | |
| Kariera seniorska[a] |
| |
| Kariera trenerska |
| |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Sándor Tátrai (ur. 8 lipca 1914 w Tuzli, zm. 5 września 1970 w Múcsony[1][a]) – węgierski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, po zakończeniu kariery trener.
Kariera piłkarska i trenerska
Tátrai rozpoczął karierę piłkarską w Rákosszentmihályi AFC, skąd w 1934 roku przeniósł się do Salgótarjáni BTC. Po dwóch latach zasilił Ferencvárosi TC, który występował wówczas w I lidze węgierskiej. W nowym zespole zadebiutował 30 sierpnia 1936 roku w wygranym 2:1 spotkaniu z Nemzeti SC, zaś pierwszą bramkę strzelił 20 września 1936 roku w wygranym 2:0 meczu z Phöbus FC[1]. Tátrai zdobył z Ferencvárosi trzykrotnie tytuł mistrza (1937/1938, 1939/1940, 1940/1941) i wicemistrza kraju (1936/1937, 1938/1939, 1943/1944), jeden raz zakończył z drużyną krajowe mistrzostwa na trzecim miejscu (1942/1943), trzykrotnie wygrał Puchar Węgier (1942, 1943, 1944) oraz tryumfował w Pucharze Mitropa (1937)[3]. Tátrai zakończył grę dla Ferencvárosi w 1944 roku. W sezonie 1947/1948 zasilił FőTAXI SC, w którym zadebiutował 26 października 1947 roku w przegranym 3:0 meczu z Győri ETO FC[1]. Drużyna Tátraiego zajęła na zakończenie rozgrywek ligowych ostatnie miejsce w tabeli i spadła z I ligi[4].
Po zakończeniu kariery piłkarskiej, Tátrai rozpoczął pracę jako trener. W latach 1958–1961 prowadził Ferencvárosi, z którym zdobył w sezonie 1959/1960 wicemistrzostwo Węgier[1][5]. W 1963 roku trafił do Ruchu Chorzów. Na stanowisku szkoleniowca zastąpił wówczas Gerarda Cieślika[6]. Przejście do klubu komentował słowami: „Oferta Ruchu była dla mnie miłym zaskoczeniem, tym bardziej, że poważnie myślałem o objęciu posady w innym klubie. Chorzowską jedenastkę miałem sposobność obserwować podczas kilku pojedynków z czołowymi zespołami węgierskimi. Podobało mi się nie tylko wysokie zaawansowanie technicznie poszczególnym zawodników, ale przede wszystkim zrozumienie dla założeń nowoczesnej gry”[7]. Na ławce trenerskiej „Niebieskich” zadebiutował 9 sierpnia 1961 roku w zremisowanym 3:3 spotkaniu z Polonią Bytom[6]. W sezonie 1962/1963 Tátrai zdobył z Ruchem wicemistrzostwo Polski oraz dotarł do finału Pucharu Polski, w którym przegrał 2:0 z Zagłębiem Sosnowiec[8][9]. W październiku 1963 roku ze względu na słabe wyniki (dwa zwycięstwa, cztery remisy i porażki) został zwolniony z „Niebieskich”, a następnie wrócił do ojczyzny i rozpoczął pracę w Oroszlányi Bányász[10][1]. W 1966 roku ponownie prowadził piłkarzy Ferencvárosi i drugi raz w karierze zdobył tytuł wicemistrza kraju[1][5]. W latach 1967–1968 trenował Szombathelyi Haladás, zaś w latach 1969–1970 Diósgyőri VTK[1].
Statystyki
Klubowe w latach 1936–1948[1]
| Sezon | Klub | Liga | Liga krajowa | Puchar krajowy | Puchar Mitropa | Łącznie |
| Meczów | Bramek | Meczów | Bramek | Meczów | Bramek | Meczów | Bramek |
| 1936/1937 | Ferencvárosi TC | I Liga | 23 | 6 | – | – | 23 | 6 |
| 1937/1938 | 18 | 0 | 9 | 0 | 27 | 0 |
| 1938/1939 | 22 | 0 | 8 | 0 | 30 | 0 |
| 1939/1940 | 9 | 1 | 6 | 0 | 15 | 1 |
| 1940/1941 | 14 | 0 | – | 14 | 0 |
| 1941/1942 | 19 | 2 | 1 | 0 | 20 | 2 |
| 1942/1943 | 23 | 0 | 1 | 0 | 24 | 0 |
| 1943/1944 | 24 | 1 | 2 | 0 | 26 | 1 |
| 1947/1948 | FőTAXI SC | 2 | 0 | – | 2 | 0 |
| Podsumowanie |
| Razem | Ferencvárosi TC | I liga | 152 | 10 | 4 | 0 | 23 | 0 | 179 | 10 |
| FőTAXI SC | 2 | 0 | – | 2 | 0 |
| Łącznie | 154 | 10 | 4 | 0 | 23 | 0 | 181 | 10 |
Trenerskie
| Sezon | Klub |
| Liga | Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | % wygranych |
| 1961[6] | Ruch Chorzów | I Liga | 13 | 6 | 3 | 4 | 46.2 |
| 1962[11] | 14 | 6 | 3 | 5 | 42.9 |
| 1962/1963[12] | 26 | 15 | 7 | 4 | 57.7 |
| 1963/1964[10] | 10 | 2 | 4 | 4 | 40 |
| Razem | 63 | 29 | 17 | 17 | 46 |
Sukcesy
Piłkarskie
Ferencvárosi TC
Mistrzostwo Węgier w sezonach: 1937/1938, 1939/1940, 1940/1941
Wicemistrzostwo Węgier w sezonach: 1936/1937, 1938/1939, 1943/1944
3. miejsce w mistrzostwach Węgier w sezonie 1942/1943
Puchar Węgier w sezonach 1942, 1943, 1944- Puchar Mitropa w sezonie 1937
Trenerskie
Ferencvárosi TC
- Wicemistrzostwo Węgier w sezonach: 1959/1960, 1966
Ruch Chorzów
- Wicemistrzostwo Polski w sezonie 1962/1963
Uwagi
- ↑ Inne źródła podają, że Tátrai Sándor urodził się 12 listopada 1915 roku, a miejscem narodzin i śmierci miał być Budapeszt[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h magyarfutball.hu: Tátrai Sándor. [dostęp 2020-04-07]. (węg.).
- ↑ Gowarzewski (1945-1962) 2017 ↓, s. 193.
- ↑ magyarfutball.hu: Budapest, Ferencvárosi TC. [dostęp 2020-04-07]. (węg.).
- ↑ magyarfutball.hu: Nemzeti Bajnokság I 1947/1948. [dostęp 2020-04-07]. (węg.).
- ↑ a b magyarfutball.hu: Budapest, Ferencvárosi TC. [dostęp 2020-04-07]. (węg.).
- ↑ a b c Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 96–97.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 97.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 212.
- ↑ Gowarzewski 2018 ↓, s. 73.
- ↑ a b Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 102–103.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 98–99.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 100–101.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek: Ruch Chorzów. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-3-9.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-63-3.
- Andrzej Gowarzewski: Puchar Polski 1918-2018. GiA Katowice, 2018. ISBN 978-83-88232-55-83.
- Tóth Potya (1926–30)
- Blum (1930–37)
- Bródy (1937)
- J. Sándor (1937)
- Rauchmaul (1937–38)
- Hlavay (1938–39)
- Dimény (1939–42)
- Tóth Potya (1943)
- Schaffer (1943–44)
- Berkessy (1944)
- P. Szabó (1945)
- Urbancsik (1945–46)
- Dimény (1946–47)
- Opata (1947)
- Lyka (1948–50)
- Vadas (1950)
- Urbancsik (1951)
- Deák (1952–1953)
- Sós (1953–57)
- Á. Csanádi (1957)
- Tátrai (1958–61)
- J. Mészáros (1961–65)
- Vilezsál (1965)
- Tátrai (1966)
- Lakat (1967–69)
- Kalocsay (1970)
- Dalnoki (1970)
- F. Csanádi (1970–73)
- Novák (1973)
- Dalnoki (1973–78)
- Friedmanszky (1978–80)
- Novák (1980–83)
- G. Vincze (1984–85)
- Sárosi (1985)
- Dalnoki (1985–87)
- Rákosi (1987–90)
- Nyilasi (1990–94)
- Novák (1994–96)
- Mucha (1996)
- Varga (1996–97)
- Nyilasi (1997–98)
- Vlak (1999)
- Mucha (1999)
- Poklepović (1999–2000)
- Csank (2000–01)
- Garami (2002–03)
- Pintér (2004)
- László (2004–05)
- Gellei (2005–07)
- Kuntić (2007)
- Csank (2007–08)
- Davison (2008–09)
- Short (2009–10)
- Prukner (2010–11)
- Détári (2011–12)
- Moinz (2012–13)
- Doll (2013–18)
- Rebrow (2018-21)
- Stöger (2021)
- Czerczesow (2021-23)
- Máté (2023)[A]
- Stanković (od 2023)
|
