Rudolf Scharping
Data i miejsce urodzenia | 2 grudnia 1947 | ||
---|---|---|---|
Minister obrony Niemiec | |||
Okres | od 27 października 1998 | ||
Przynależność polityczna | Socjaldemokratyczna Partia Niemiec | ||
Poprzednik | |||
Następca | Peter Struck | ||
|
Rudolf Scharping (ur. 2 grudnia 1947 w Niederelbert) – niemiecki polityk i samorządowiec, działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec i jej przewodniczący w latach 1993–1995, przewodniczący Partii Europejskich Socjalistów (1995–2001), premier Nadrenii-Palatynatu (1991–1994), deputowanych do Bundestagu, od 1998 do 2002 minister obrony.
Życiorys
W 1966 uzyskał maturę w Gymnasium Oberlahnstein, w tym samym roku wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W latach 1966–1974 studiował nauki polityczne, socjologię i prawo na Uniwersytecie w Bonn. W trakcie studiów pracował jako asystent posłów do Bundestagu. W latach 1969–1974 kierował socjaldemokratyczną młodzieżówką Jusos w Nadrenii-Palatynacie, następnie do 1976 był wiceprzewodniczącym struktur federalnych tej organizacji. W latach 1974–1991 zasiadał w radzie miasta Lahnstein, a od 1979 jednocześnie w radzie powiatu.
Od 1975 do 1994 był deputowanym do landtagu kraju związkowego Nadrenia-Palatynat. Pełnił różne funkcje w ramach frakcji poselskiej i regionalnej SPD, m.in. od 1985 do 1993 przewodniczył partii w Nadrenii-Palatynacie. W latach 1988–2003 wchodził w skład zarządu federalnego swojego ugrupowania. Od maja 1991 do października 1994 sprawował urząd premiera Nadrenii-Palatynatu.
W czerwcu 1993 wybrany na przewodniczącego SPD, zastąpił pełniącego obowiązki Johannesa Raua. W listopadzie 1995 nie został wybrany na kolejną kadencję – na czele partii stanął wówczas Oskar Lafontaine. Został natomiast jednym z wiceprzewodniczących SPD. W międzyczasie był kandydatem socjaldemokratów na kanclerza w wyborach parlamentarnych w 1994, które jego formacja przegrała z chadekami Helmuta Kohla. Rudolf Scharping uzyskał w tych wyborach mandat posła do Bundestagu, który odnawiał w 1998 i 2002, zasiadając w niższej izbie niemieckiego parlamentu do 2005. Od 1994 do czasu wejścia w skład rządu przewodniczył frakcji deputowanych SPD. W latach 1995–2001 był przewodniczącym Partii Europejskich Socjalistów.
27 października 1998 objął urząd ministra obrony w pierwszym gabinecie kanclerza Gerharda Schrödera. Sprawował go do 18 lipca 2002, został odwołany na kilka miesięcy przed kolejnymi wyborami. Doszło do tego po ujawnieniu niejasnych powiązań finansowych ministra z PR-owcem Moritzem Hunzingerem (od którego polityk otrzymał w trakcie pełnienia funkcji honorarium w wysokości 140 tys. marek niemieckich)[1]. Również wcześniej był publicznie krytykowany za różne zachowania. W 2001 opublikowano jego zdjęcia ze spędzanych wraz z partnerką wakacji na Majorce, gdy w tym samym czasie niemiecka Bundeswehra przygotowywała się do uczestnictwa w operacji militarnej w Macedonii[2].
Po odejściu z aktywnej polityki zajął się działalnością dydaktyczną, a później również biznesową. W 2005 po raz pierwszy wybrany na prezesa Niemieckiego Związku Kolarskiego, uzyskiwał reelekcję na kolejne kadencje.
Przypisy
Bibliografia
- Rudolf Scharping. hdg.de. [dostęp 2016-11-24]. (niem.).
- Rudolf Scharping. bundestag.de. [dostęp 2016-11-24]. (niem.).
- p
- d
- e
Ministrowie Obrony (1919–1935) | |
---|---|
Minister wojny (1935–1938) | |
Dowódca Oberkommando der Wehrmacht (1938–1945) | |
Minister wojny (1945) |
|
Ministrowie obrony narodowej NRD (1956–1990) |
|
Ministrowie obrony narodowej Republiki Federalnej Niemiec (1955–) |
|
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|