Ronnie Fields

Ronnie Fields
rzucający obrońca
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1977
Chicago

Wzrost

191 cm

Masa ciała

90 kg

Kariera
Aktywność

1996–2012

Szkoła średnia

Farragut Academy (Chicago, Illinois)

Draft

1998
niewybrany

Kariera klubowa[a]
Lata Kluby Wyst.
1996–1997 Rockford Lightning (CBA) 34
1997–1998 La Crosse Bobcats (CBA) 4
1998–1999 Rockford Lightning 56
1999 Pennsylvania Valley Dawgs (USBL)
1999 Tanduay Rhum Masters (Filipiny)
2000 Grand Rapids Hoops (CBA) 20
2000 Pennsylvania Valley Dawgs
2000–2001 Chicago Skyliners
2001 Florida Sea Dragons (USBL)
2001–2002 Chicago Skyliners
2002 Florida Sea Dragons (USBL)
2002–2003 Rockford Lightning 48
2003 Guaros de Lara (Wenezuela)
2003 PAOK Saloniki (Grecja) 3
2003 Pennsylvania Valley Dawgs
2003–2004 Rockford Lightning 43
2004 Delfines de Miranda (Wenezuela)
2004 Trotamundos de Carabobo
2004 Pennsylvania Valley Dawgs
2004–2005 Rockford Lightning 26
2005 Trotamundos de Carabobo (Wenezuela)
2005 Pinar Karsiyaka SK Izmir (Turcja)
2005–2006 Rockford Lightning 47
2006 Trotamundos de Carabobo
2006 Blue Stars (Liban)
2007 Minot Skyrockets (CBA) 16
2007 Guaros de Lara
2007–2008 Minot Skyrockets 42
2009 Minot Skyrockets 9
2011 Estudiantes de Guarico (Wenezuela)
  1. Mecze w lidze aktualne na 16 kwietnia 2019.

Ronnie Fields (ur. 28 lutego 1977 w Chicago) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji rzucającego obrońcy.

W latach 1991–1996 reprezentował barwy szkoły średniej Farragut Academy. W sezonie 1994/1995 występował w jednej drużynie z Kevinem Garnettem.

W 1996 został wybrany najlepszych zawodnikiem amerykańskich szkół średnich stanu Illinois (Illinois Mr. Basketball)[1]. Został też zaliczony do I składu All-American (przez Parade - 1994-1996, USA Today, McDonald's). Powołano go również do udziału w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American. Nie wystąpił w nim. W ostatniej klasie liceum notował średnio 32,4 punktu, 12,2 zbiórki, 5,1 asysty, 4,5 bloku, 4 przechwyty i 4,5 wsadu na mecz[2].

26 lutego 1996 brał udział w wypadku samochodowym[3]. Doznał złamania trzech kręgów oraz podstawy czaszki[3]. Jego rehabilitacja trwała wiele miesięcy[3]. Nie poddał się jednak i po jej zakończeniu rozpoczął karierę zawodową. Nie wrócił jednak do wcześniejszej formy. Przed wypadkiem planował pójść na uczelnię DePaul[3].

W Stanach Zjednoczonych jest zaliczany (przez rozmaite serwisy, portale, dziennikarzy, pisarzy) do grona najlepszych koszykarzy, którzy nigdy nie wystąpili na parkietach NBA[4][5][3].

Osiągnięcia

Drużynowe
Indywidualne
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • CBA (2002, 2004)
      • defensywnego USBL (2002)
      • turnieju USBL (2003)
    • II składu CBA (2006)
  • Zwycięzca konkursu wsadów CBA (1997)
  • Uczestnik meczu gwiazd:
    • CBA (2003, 2004, 2006)
    • ligi wenezuelskiej (2005, 2007)[6][7]
  • Lider[8]:
    • strzelców CBA (2003, 2004)
    • CBA w przechwytach (2003–2004, 2006, 2008)

Przypisy

  1. Illinois Mr Basketball - Basketball Museum of Illinois. basketballmuseumofillinois.com. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  2. Ronnie Fields: The Story of a Basketball Legend. thefrontofficenews.com. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  3. a b c d e Ronnie Fields, One Of The Best Players You Never Heard Of. sportsblog.com. [dostęp 2019-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 kwietnia 2019)]. (ang.).
  4. The 30 Greatest Basketball Players to Never Play in the NBA. complex.com. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  5. 15 Basketball High School Phenoms Who Never Made It In The NBA (And 5 Who Became Bigger Stars). thesportster.com. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  6. 2005 - These is the list of LPB Official Awards. latinbasket.com. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  7. 2007 - These is the list of LPB Official Awards. latinbasket.com. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  8. CBA Players - League Leaders. insidehoops.com. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).

Bibliografia

  • Profil na realgm.com (ang.)
  • Statystyki na justsportsstats.com (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Profil na latinbasket.com (ang.)
  • Statystyki z Europy na basketball-reference.com (ang.)
  • p
  • d
  • e
Zwycięzcy konkursu wsadów CBA
  • 1988: Waller
  • 1989: Queenan
  • 1990: Wright
  • 1992: Brown
  • 1993: Jones
  • 1994: Brown
  • 1995: Ross
  • 1996: Jones
  • 1997: Fields
  • 2003: Notree
  • 2004: Dickens
  • 2005: Major
  • p
  • d
  • e
Liderzy strzelców CBA
  • 1979: R. Davis
  • 1980: R. Davis
  • 1981: Dorsey
  • 1982: R. Davis
  • 1983: R. Davis
  • 1984: Brown
  • 1985: Anderson
  • 1986: Collins
  • 1987: Brown
  • 1988: T. Davis
  • 1989: Steppe
  • 1990: Gervin
  • 1991: Dawson
  • 1992: Thompson
  • 1993: Legler
  • 1994: bd
  • 1995: bd
  • 1996: Moore
  • 1997: Nickerson
  • 1998: Sasser
  • 1999: Jones
  • 2000: Williams
  • 2001: Thomas
  • 2002: Colson
  • 2003: Fields
  • 2004: Fields
  • 2005: Mack
  • 2006: Thompson
  • 2007: Fountain
  • 2008: Pace
  • 2009: Thomas
  • p
  • d
  • e
Liderzy CBA w przechwytach
  • 1979: Winfree
  • 1980: Hagan
  • 1981: Hagan
  • 1982: Sherod
  • 1983: Smith
  • 1984: Beshore
  • 1985: Dawson
  • 1986: Wheeler
  • 1987: Dukes
  • 1988: Lowe
  • 1989: Taylor
  • 1990: Carmichael
  • 1991: Wynder
  • 1992: Mitchell
  • 1993: Sutton
  • 1994: Anderson
  • 1995: Neal
  • 1996: Jordan
  • 1997: Hawkins
  • 1998: Newbern
  • 1999: Blackwell
  • 2000: Norris
  • 2001: Garner
  • 2002: Rice
  • 2003: Fields
  • 2004: Fields
  • 2005: Rich
  • 2006: Fields
  • 2007: Fountain
  • 2008: Fields
  • 2009: Blackburn