Piotr Pacewicz
 Piotr Pacewicz (pierwszy z lewej) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1953 | ||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | dziennikarz | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | ||
| Pracodawca | Instytut Psychologii PAN, Gazeta Wyborcza, OKO.press | ||
| Małżeństwo | Alicja Pacewicz | ||
| Dzieci | Krzysztof, Mateusz | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| |||
Piotr Wojciech Pacewicz (ur. 1 stycznia 1953 w Warszawie) – polski psycholog i dziennikarz, publicysta dziennika „Gazeta Wyborcza”, współzałożyciel i od 2016 redaktor naczelny OKO.press.
Życiorys
Absolwent Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1980 do 1989 był adiunktem w Instytucie Psychologii PAN, pracował także jako wykładowca psychologii społecznej na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie Zachodnim[1].
W latach 80. związany z opozycją demokratyczną. Od 1981 do 1989 związany z „Tygodnikiem Mazowsze” (największym pismem podziemnej „Solidarności”) jako archiwista, następnie redaktor i twórca tekstów[2]. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu. Należał do założycieli „Gazety Wyborczej”, od 1995 do 2010 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego[1][3].
Zajmuje się sprawami polskiej sceny politycznej, podejmuje też tematykę obyczajowo-społeczną. Jeden z regularnych komentatorów „Gazety Wyborczej”, zajmujący się tematyką obrony praw człowieka, a także pomysłodawca i współorganizator licznych redakcyjnych akcji społecznych i promocyjnych „Gazety Wyborczej” (np. „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”).
Został członkiem Rady Fundacji Szkoły z Klasą, którą współtworzył[4]. Współzałożyciel i redaktor naczelny portalu OKO.press[5]. Współautor scenariusza do serialu Czwarta władza (2004)[6].
Jest wnukiem Feliksa Fikusa[7]. Trzykrotnie żonaty; z drugiego małżeństwa ma syna Jana (Josha) Pacewicza, z trzeciego (z Alicją Pacewicz) dwóch synów: Mateusza[6][7] i Krzysztofa[8][7].
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2011 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9].
W 2000 otrzymał Tęczowy Laur, a w 2008 nagrodę Hiacynt w kategorii media[10]. Jest laureatem Nagrody „Tolerancja 2007” przyznanej przez niemieckie, francuskie i polskie organizacje LGBT za publikacje krytykujące homofobię polskich władz i społeczeństwa[11].
Przypisy
- ↑ a b Piotr Pacewicz, wyborcza.pl, 31 stycznia 2007 [zarchiwizowane 2010-02-05] .
- ↑ Pacewicz, Piotr [online], wyborcza.pl, 28 listopada 2006 [dostęp 2011-05-16] .
- ↑ MałgorzataM. Wyszyńska MałgorzataM., Jerzy B. Wójcik zastąpi Piotra Pacewicza w kierownictwie „Gazety Wyborczej” [online], press.pl, 6 grudnia 2010 [dostęp 2021-05-17] .
- ↑ Piotr Pacewicz, Fundacja Szkoła z Klasą [zarchiwizowane 2024-02-28] .
- ↑ Piotr Pacewicz [online], OKO.press [dostęp 2018-02-01] .
- ↑ a b Piotr Pacewicz w bazie filmpolski.pl [dostęp 2020-03-08].
- ↑ a b c MariuszM. Kowalczyk MariuszM., Wart Pac pałaca, „Press”, Nr 3–4, 2024, s. 60 .
- ↑ PawełP. Dembowski PawełP., Krzysztof Pacewicz dołączył do „Gazety Wyborczej” i „Wysokich Obcasów” [online], press.pl, 17 września 2018 [dostęp 2021-05-17] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624).
- ↑ Wywiady Repliki: Piotr Pacewicz, innastrona.pl, 2008 [zarchiwizowane 2009-01-29] .
- ↑ Piotr Pacewicz nagrodzony za tolerancję, wyborcza.pl, 5 listopada 2007 [zarchiwizowane 2017-01-04] .
Kontrola autorytatywna (osoba):
