Północnoliwoński rezerwat biosfery

Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Północnoliwoński rezerwat biosfery (łot.: Ziemeļvidzemes biosfēras rezervāts) - pierwszy i jedyny rezerwat biosfery na Łotwie, znajdujący się w północnej części Liwonii, wzdłuż granicy z Estonią. Zajmuje powierzchnię ponad 4576 km², co stanowi około 6% powierzchni kraju i obejmuje 51 mniejszych obszarów chronionych. Jego administracja mieści się w Salacgrīvie.

W roku 1990 łotewski rząd zarządził powstanie strefy ochronnej w granicach dzisiejszego rezerwatu, który 11 grudnia 1997 został oficjalnie uznany przez UNESCO jako pierwszy łotewski rezerwat biosfery.

Obszar ten wyróżniają szczególnie:

• Salaca, szybko-płynąca rzeka z piaskowcowym brzegiem i licznymi pieczarami (szczególnie w okolicach Mazsalacy).
• w dużej mierze nietkniętym przez człowieka wybrzeżem bałtyckim
• jezioro Burtnieks