Obój miłosny

Obój miłosny
ang. oboe d’amore, fr. hautbois d’amour
Ilustracja
Klasyfikacja naukowa
422.112-71

Aerofon piszczałkowy (instrument dęty właściwy)

Klasyfikacja popularna
dęty drewniany, aerofon
Podobne instrumenty

Obój

Obój miłosny (wł. oboe d’amore[1], skrót: ob d’amore[2]) – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych[3]. Jest w stroju A[1], co oznacza, że transponuje o tercję małą w dół. Ma gruszkowatą czarę głosową[4] nadającą mu łagodniejsze brzmienie od zwykłego oboju[1]. Został skonstruowany na początku XVIII wieku i użyty po raz pierwszy przez Christopha Graupnera[5]. Można go usłyszeć w np. kompozycjach Jana Sebastiana Bacha i Georga Telemanna[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c SarahS. Hamilton SarahS., Oboe D'Amore [online], sites.google.com [dostęp 2023-06-22]  (ang.).
  2. ↑ Scoring abbreviations [online], opac.rism.info [dostęp 2023-06-22] .
  3. ↑ obój miłosny, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-06-22] .
  4. ↑ OBOE D'AMORE - Vienna Symphonic Library [online], www.vsl.co.at [dostęp 2023-06-22] .
  5. ↑ What Is an Oboe D'Amore? (with pictures) [online], Musical Expert, 21 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-22]  (ang.).
  6. ↑ Dana CristleD.C. Collins Dana CristleD.C., The oboe d'amore in the works of Georg Philipp Telemann with critical editions of selected unpublished works, kwiecień 1983, s. 1–2  (ang.).
Kontrola autorytatywna (typ instrumentu muzycznego):
  • LCCN: sh96005261
  • GND: 4172323-5
  • BnF: 12270542j
Encyklopedie internetowe: