Nadieżda Durowa

Nadieżda Durowa
Надежда Андреевна Дурова
Chevalier d'Éon
Nadieżda Durowa w mundurze oficera
Pełne imię i nazwisko	Nadieżda Andrejewna Durowa
Data i miejsce urodzenia	17 września 1783 Jełabuga
Data i miejsce śmierci	2 kwietnia 1866 Jełabuga
Zawód, zajęcie	żołnierz, pisarka

Nadieżda Andrejewna Durowa (ros. Надежда Андреевна Дурова, ur. 6 września^?/17 września 1783 w Jełabudze, zm. 2 kwietnia 1866 tamże) − rosyjska oficer, pierwsza w tej roli kobieta w historii Rosji, pisarka.

Życiorys

Durowa urodziła się w 1783. W 1812 zaciągnęła się do rosyjskiej armii jako Aleksander Sokołow, by walczyć przeciw francuskiej inwazji. Służbę pełniła do 1816, gdy opuściła ją w randze rotmistrza. Jej postać stała się słynna w całej Rosji, a odwaga została przez cesarza Aleksandra I nagrodzona Krzyżem św. Jerzego.

W 1836 opublikowała swoje wspomnienia Kawalerzysta-dziewica, do stworzenia których zachęcił ją poeta Aleksander Puszkin. Napisała także kilka powieści, m.in. postulujących równouprawnienie kobiet.