Muhammad I (Nasrydzi)
 Muhammad I w czerwonej tunice i z czerwoną tarczą | |||
| emir Grenady | |||
| Okres | od 1238[1] | ||
|---|---|---|---|
| Następca | Muhammad II | ||
| Dane biograficzne | |||
| Dynastia | Nasrydzi | ||
| Data śmierci | 1273 | ||
| Miejsce spoczynku | Alhambra | ||
| |||
Muhammad I, właśc. Muhammad ibn Jusuf ibn Nasr (ur. ?, zm. 1273) – od 1237 emir emiratu Grenady, później od 1246 uznał się za wasala Kastylii. Założył dynastii Nasrydów i ustanowił swą siedzibą Alhambrę[1]. Pod koniec panowania próbował uniezależnić swoją władzę od Kastylii, na przykład popierając w 1264 rewoltę Mudeharów.
Kolejnym emirem został jego syn Muhammad II.
Przypisy
- ↑ a b Wielka Historia Świata 2005 ↓, s. 261.
Bibliografia
- Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 109. ISBN 83-04-04403-X.
- Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005. ISBN 83-85719-89-X.
