Meliton Kantaria

Meliton Kantaria
მელიტონ ქანთარია
Ilustracja
młodszy sierżant młodszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

5 października 1920
Dżwari, Demokratyczna Republika Gruzji

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1993
Moskwa, Federacja Rosyjska

Przebieg służby
Lata służby

1940–1946

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

150 Dywizja Strzelecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Weteran pracy” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
Multimedia w Wikimedia Commons

Meliton Warlamowicz Kantaria (gruz. მელიტონ ქანთარია; ur. 5 października 1920 w Dżwari, zm. 27 grudnia 1993 w Moskwie[1]) – radziecki żołnierz narodowości gruzińskiej, który razem z Michaiłem Jegorowem i Ołeksijem Berestem zawiesił Sztandar Zwycięstwa na Reichstagu[a]. Bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys

Pomnik Melitona Kantarii w Dżwari

Pochodził z gruzińskiej rodziny chłopskiej. Uzyskał wykształcenie podstawowe i przed powołaniem do wojska pracował w kołchozie.

Od 1940 służył w Armii Czerwonej[2][3]. Służył w 756 Pułku 150 Dywizji Strzeleckiej, od grudnia 1941 walczył na froncie wschodnim. W 1945 posiadał stopień młodszego sierżanta. Rok po zakończeniu wojny został zdemobilizowany.

Wrócił do Gruzji, gdzie nadal pracował w kołchozie[2]. Później zamieszkał w Suchumi. Pracował jako kierownik sklepu.

Od 1947 należał do WKP(b)[2]. Został deputowanym Rady Najwyższej Gruzińskiej SRR[4]. Po wybuchu wojny w Abchazji wyjechał do Tbilisi. W 1993 przeniósł się z rodziną do Moskwy, gdzie kilka miesięcy później zmarł. W 1994 został pochowany w Dżwari[5].

Upamiętnienie

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. Według wersji oficjalnej. Historycy dyskutują, że sztandar mógł powiesić Grigorij Bułatow. Por. Wacław Radziwinowicz: Grisza-Reichstag, któremu zabrali zwycięstwo. gazeta.pl, 2009-05-09. [dostęp 2015-05-01]. (pol.).

Przypisy

  1. Meliton Kantaria [online], timenote.info [dostęp 2020-11-13]  (pol.).
  2. a b c Кантария Мелитон Варламович [online], www.warheroes.ru [dostęp 2020-11-07] .
  3. Raising a Flag over the Reichstag photo hero was born 100 years ago [online], russkiymir.ru [dostęp 2020-11-13] .
  4. Знамя Победы не спасло от бед [online], www.mk.ru [dostęp 2020-11-08]  (ros.).
  5. В Джвари установят бюст Мелитона Кантария [online], apsny.ge [dostęp 2024-04-24] .
  6. На веки увековечные [online], www.kommersant.ru, 22 grudnia 2010 [dostęp 2022-03-05]  (ros.).
  7. В Грузии открыт памятник Мелитону Кантария, водрузившему Знамя Победы над Рейхстагом. Новости. Первый канал. [dostęp 2020-11-08].
  • ISNI: 0000000358202329
  • VIAF: 187287818
  • LCCN: n2005058516
  • GND: 130015075