Ludwik III Ślepy

Ten artykuł od 2018-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ludwik III Ślepy

Król Prowansji
Okres	od 890 do 928
Poprzednik	Boson Prowansalski
Następca	Hugon Włoski
Król Włoch
Okres	od 900 do 905
Poprzednik	Berengar I z Friulu
Następca	Berengar I z Friulu
Cesarz rzymski
Okres	od 901 do 905
Poprzednik	Arnulf z Karyntii
Następca	Berengar I z Friulu
Dane biograficzne
Dynastia	Karolingowie
Data urodzenia	ok. 880
Data śmierci	28 czerwca 928

Ojciec	Boson
Matka	Ermengarda

Żona	Anna Bizantyjska Adelajda z Burgundii

Ludwik III Ślepy (ur. ok. 880 r., zm. 28 czerwca 928 r.) – król Prowansji od 887 r., król Włoch w latach 900–905, a także cesarz rzymski w latach 901–905. Był synem Bosona, antykróla Prowansji i Ermengardy, córki cesarza Ludwika II z Karolingów.

Życiorys

Jako siedmioletni chłopiec Ludwik wstąpił na tron Prowansji po śmierci 11 stycznia 887 r. jego ojca Boso. Królestwo odziedziczone przez Ludwika było znacznie mniejsze niż jego ojca, ponieważ nie obejmowało Górnej Burgundii i ograniczało się do okolic Vienne^{[potrzebny przypis]}.

W maju regenci udali się z Ludwikiem do cesarza Karola III Otyłego, gdzie młody Ludwik został uznany za króla, a Karol adoptował go^{[potrzebny przypis]} i objął opieką, jednak w tym samym roku został obalony przez swojego bratanka Arnulfa z Karyntii^[1]. Po jego śmierci 13 stycznia 888 r. Ludwik powrócił do Prowansji^{[potrzebny przypis]}, a w 890 r. jego panowanie zostało powszechnie uznane^[1].

Od 896 r. Ludwik prowadził wojnę z Saracenami i walczył z nimi przez całe panowanie. Saraceni, założyli bazę we Fraxinet w 889 i najeżdżali wybrzeże Prowansji^{[potrzebny przypis]}.

W 900 r. Ludwik został zaproszony do Włoch przez różnych możnych^[1], w tym margrabiego Toskanii Wojciecha II, którzy cierpieli z powodu spustoszeń Madziarów i^{[potrzebny przypis]} niekompetentnych rządów Berengara z Friulu. Ludwik w październiku został wybrany w Pawii na króla włoskiego^[1].

W 901 r. dotarł do Rzymu, gdzie w lutym papież Benedykt IV koronował go na cesarza rzymskiego. W 902 r. Berengar pokonał i pojmał Ludwika, zmuszając go do ucieczki z Italii^[1].

W 904 r. Ludwik powrócił do Italii, ale w 905 r. został ponownie pokonany przez Berengara, pojmany w Weronie i oślepiony, a następnie odesłany do Prowansji, gdzie w 928 r. zmarł^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Louis III, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).

Cesarze rzymscy (Święte Cesarstwo Rzymskie)

Karolingowie i inne rody	Karol I Wielki (800–814) Ludwik I Pobożny (814–840) Lotar I (koregent od 817, 840–855) Ludwik II (koregent od 850, 855–875) Karol II Łysy (875–877) Karol III Gruby (881–888) Gwido ze Spoleto (891–894) Lambert ze Spoleto (koregent od 892, 894–898) Arnulf z Karyntii (896–899) Ludwik III Ślepy (901–905) Berengar I z Friulu (915–924)
Ludolfingowie	Otton I Wielki (962–973) Otton II (973–983) Otton III (koregent od 967, 996–1002) Henryk II Święty (1014–1024)
Dynastia salicka	Konrad II (1027–1039) Henryk III (1046–1056) Henryk IV (1084–1105) Henryk V (1111–1125)
Süpplinburgowie	Lotar III (1133–1137)
Hohenstaufowie	Fryderyk I Barbarossa (1155–1190) Henryk VI (1191–1197)
Welfowie	Otto IV (1209–1215)
Hohenstaufowie	Fryderyk II (1220–1250)
Luksemburgowie	Henryk VII (1312–1313)
Wittelsbachowie	Ludwik IV Bawarski (1328–1347)
Luksemburgowie	Karol IV (1355–1378) Zygmunt (1433–1437)
Habsburgowie	Fryderyk III (1452–1493) Maksymilian I (1508–1519) Karol V (1519–1556) Ferdynand I (1558–1564) Maksymilian II (1564–1576) Rudolf II (1576–1612) Maciej (1612–1619) Ferdynand II (1619–1637) Ferdynand III (1637–1657) Leopold I (1658–1705) Józef I (1705–1711) Karol VI (1711–1740)
Wittelsbachowie	Karol VII (1742–1745)
Habsburgowie-Lotaryńscy	Franciszek I (1745–1765) Józef II (1765–1790) Leopold II (1790–1792) Franciszek II (1792–1806)

Władcy Włoch między 476 a 963

Regnum Italiæ
(476-493)

Odoaker (476–493)

Królestwo Ostrogotów
(493-553)

Teodoryk (493–526)
Atalaryk (526–534)
Teodahad (534–536)
Witiges (536–540)
Ildibald (540–541)
Eraryk (541)
Totila (541–552)
Teja (552–553)

Królestwo Longobardów
(565-775)

Alboin (565–572)
Klef (572–574)
bezkrólewie (574–584)
Autaris (584–590)
Agilulf (590–616)
Adaloald (616–626)
Arioald (626–636)
Rotari (636–652)
Rodoald (652–653)
Aripert I (653–661)
Godepert (661–662)
Perctarit (661–662)
Grimoald (662–671)
Garibald (671)
Perctarit (671–688)
Cunipert (688–689)
Alahis (689)
Cunipert (689–700)
Liutpert (700–702)
Raginpert (701)
Aripert II (702–712)
Ansprand (712)
Liutprand (712–744)
Hildeprand (744)
Ratchis (744–749)
Aistulf (749–756)
Dezyderiusz (756–774)

Frankijscy królowie Longobardów,
następnie Włoch
(774-963)

Karolingowie	Karol I Wielki (774–814) Pepin (781–810) Bernard (810–818) Ludwik I Pobożny (818–822) Lotar I (822–855) Ludwik II (855–875) Karol II Łysy (875–877) Karloman (877–879) Karol III Otyły (879–888) Arnulf z Karyntii (896–899) Ratold (896)
Unruochingowie	Berengar I (887–924)
Gwidonowie	Gwido (889–894) Lambert (891–897)
Welfowie	Rudolf II Burgundzki (924–926)
Bosonidzi	Ludwik III Ślepy (900–905) Hugo (926–947) Lotar II (931/947–950)
Anskarydzi	Berengar II (950–963) Adalbert (950–963)

po 963 patrz władcy Niemiec

Królowie Burgundii

Królowie Burgundów
(do 534)

Gebicca (?–407)
Godomar I (407–411)
Giselher (407–411)
Gunther (407–436)
Gunderyk (436–473)
Chilperyk I (473–480)
Gundobad (w Lyonie) (473–516)
Chilperyk II (w Valence) (473–493)
Gundomar (w Vienne) (473–486)
Godigisel (w Genewie) (473–486)
Zygmunt I Święty (516–523)
Godomar II (523–534)

Królowie Burgundii
w Państwie Franków
(534–855)

Merowingowie

Childebert I (534-558)
Teodebert I (534–548)
Chlotar I (534–561)
Guntram I (561–592)
Childebert II (592–595)
Teuderyk II (595–613)
Sigebert II (613)
Chlotar II (613–629)
Dagobert I (629–639)
Chlodwig II (639–658)
Chlotar III (658–673)
Teuderyk III (673)
Childeryk II (673–675)
Teuderyk III (675–691)
Chlodwig IV (691–695)
Childebert III (695–711)
Dagobert III (711–715)
Chilperyk II (715–721)
Teuderyk IV (720–737)
bezkrólewie (737–743)
Childeryk III (743–751)

Karolingowie

Pepin Krótki (751–768)
Karloman (768–771)
Karol I Wielki (768–814)
Karol Młodszy (800–811)
Ludwik I Pobożny (814–840)
Lotar I (840–855)
855 – podział Burgundii

Królowie Górnej Burgundii
(855–933)

Karolingowie	Lotar II (855–869) Ludwik II Niemiecki (869–876) Karloman I (876–879) Karloman II (879–884) Karol Otyły (879/884–887)
Welfowie	Rudolf I (888–912) Rudolf II (912–933) 933 – zjednoczenie Burgundii

Królowie Dolnej Burgundii
(Prowansji)
(855–933)

Karolingowie	Karol II (843–855) Ludwik II (844–875) Karol Łysy (875–877) Ludwik III Jąkała (877–879)
Bosonidzi	Boson I (879–887) Ludwik IV Ślepy (887–928) Hugo I (regent: 905–928. król: 928–933) 933 – zjednoczenie Burgundii

Królowie Burgundii (Arelat)
(933–XIV w.)

Welfowie	Rudolf II (933–937) Konrad I Spokojny (937–993) Rudolf III Próżniak (993–1032)
dynastia salicka	Konrad II (1032–1039) zobacz: władcy Niemiec

Od 1032 Burgundia zostaje włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a każdorazowy władca Niemiec miał prawo do korony burgundzkiej.

Władcy Prowansji

Książęta i hrabiowie Prowansji

Merowingowie	Gondulf (do 491) Liberiusz (do 534) Bodegisel (do 566) Adowariusz (561–569) Lupus (569–570) Jowin (570–573) Albin (573–575) Dinamiusz (od 575) Leudegisel (do 585) Nicetas (od 587) Babo (do 600) Aegyla (do 602) Bado (634–641) Willibad (641–643) Hektor (do 679) Antenor (do 697) Metrannus (do 700) Maurontus (720–739) Abbo (do 739)
Karolingowie	Leibulf (do 829) Guerin (829–845) Fulcrad (845–860)

Królowie Prowansji
(Dolnej Burgundii)

Karolingowie	Karol II (855–863) Ludwik II (863–875) Karol Łysy (875–877) Ludwik III Jąkała (877–879)
Bosonidzi	Boso (879–887) Ludwik III Ślepy (887–928) Hugo I (928–933)

Hrabiowie Prowansji

Dynastia Gevaudun	Boson I (926–948) Boson II (948–968) Wilhelm I (968–993) Wilhelm II Pobożny (993–1019) Godfryd (1019–1063) Bertrand I (1063–1093) Gerberga (1093–1112) Douce I (1112–1130)
Dynastia Urgel	Rajmund Berengar I (1112–1131) Berengar Rajmund I (1131–1144) Rajmund Berengar II (1144–1166) Douce II (1166–1167) Alfons I (1167–1173/1196) Rajmund Berengar III (1173–1181) Sancho (1181–1185) Alfons II (1185–1209) Rajmund Berengar IV (1209–1245) Beatrycze (1245–1267)
Dynastia Andegawenów	Karol I (1246–1285) Karol II Kulawy (1285–1309) Robert I Mądry (1309–1343) Joanna I (1343–1382)
Walezjusze (linia Valois-Anjou)	Ludwik I (1382–1384) Ludwik II (1384–1417) Ludwik III (1417–1434) René (1434–1480) Karol I (1480–1481)