Kościół Świętej Rodziny i klasztor Reformatów we Lwowie

Cerkiew św. Andrzeja
Kościół Świętej Rodziny

Церква Святого Андрія Первозваного

46-101-1977
cerkiew parafialna
Widok ogólny (po przebudowie z lat 90. XX w.)
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Miejscowość	Lwów
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Prawosławny Ukrainy
Eparchia	lwowska
Wezwanie	Świętej Rodziny (przed 1945) św. Andrzeja (obecnie)
Wspomnienie liturgiczne	30 listopada/13 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1896 Data zakończenia budowy 1899; 1998 Data poświęcenia 2 października 1910 Data zamknięcia 1945 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji ok. 1990 Poprzednie wyznanie rzymskokatolickie
Dane świątyni Styl neorenesansowo-neobarokowy Architekt Michał Kowalczuk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 2 Kopuła • liczba kopuł 3 Liczba naw 3 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolnostojąca, parawanowa
Położenie na mapie Lwowa Cerkiew św. Andrzeja Kościół Świętej Rodziny
Położenie na mapie Ukrainy Cerkiew św. Andrzeja Kościół Świętej Rodziny
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Cerkiew św. Andrzeja Kościół Świętej Rodziny
49°50′45,7″N 24°00′26,8″E/49,846028 24,007444
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętej Rodziny i klasztor Reformatów (cerkiew św. Andrzeja) – kościół we Lwowie, położony przy ulicy Tarasa Szewczenki 66 (ukr. Шевченка Т., 66; przed 1945 – Janowska). Obecnie jest to cerkiew w jurysdykcji eparchii lwowskiej Kościoła Prawosławnego Ukrainy^[1].

Historia

Pierwotny klasztor reformatów zlikwidowany został w 1789. Reformaci podjęli decyzję o powrocie do Lwowa. 9 stycznia 1895 zakon kupił działkę przy ulicy Janowskiej 58 (obecnie ulica T. Szewczenki 66). Świątynię zbudowano w latach 1896–1899 w stylu neorenesansowo-neobarokowym według projektu architekta Michała Kowalczuka i poświęcono Świętej Rodzinie. Obok wzniesiono budynki klasztorne. Główna fasada kościoła wychodziła na ulicę Janowską i była zdobiona wysokim frontonem i portalem wejścia głównego. W polu środkowym fasady umieszczono aediculę z kanelowanych kolumn, ustawionych na tle pilastrów. Nad wysokim dachem zbudowano sygnaturkę. Trzynawowy gmach kościoła wzniesiono na planie prostokąta i zakończono absydą.

Wystrój wnętrza kościoła utrzymany był w stylu neobarokowym. Zespół sześciu ołtarzy i ambonę wykonała firma Ferdynanda Majerskiego z Przemyśla, zaś organy – czeska firma Rieger z Krnowa. Autorem polichromii jest Tadeusz Popiel. Witraże w prezbiterium wykonała firma F. Mayera z Monachium (1897), a w oknach korpusu kościoła – K. Gejlinga z Wiednia (1900).

W dniu 2 października 1910 arcybiskup Józef Bilczewski dokonał konsekracji świątyni.

Po drugiej wojnie światowej kościół zamieniono na klub, a klasztor na biura.

Po 1990 przekazano go wiernym Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego na cerkiew, którą następnie wyświęcono pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła (ukr. святого Андрія Первозванного). W latach 1993–1998 dokonano przebudowy obiektu (m.in. zwieńczono go trzema kopułami)^[2], wzniesiono też wolnostojącą dzwonnicę^[3]. Od 2018 r. świątynia służy wiernym Kościoła Prawosławnego Ukrainy^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Ryszard Chanas, Janusz Czerwiński, Lwów, Przewodnik turystyczny, wyd. Ossolineum, Wrocław 1992 ISBN 83-04-03913-3

Linki zewnętrzne

• Jurij Smirnow, Historia świątyń rzymskokatolickich Lwowa, cz. III