Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1952 Vranje |
Data i miejsce śmierci | 16 czerwca 2013 Zagrzeb |
Pozycja | obrońca |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1971–1981 | Dinamo Zagrzeb | 384 | (14) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1982–1984 | Sydney Croatia | 1985–1986 | BSK Slavonski Brod | 1986–1988 | Dinamo Zagrzeb (młodzież) | 1988–1989 | Borac Banja Luka | 1989–1991 | Dinamo Zagrzeb | 1991–1992 | Rot-Weiß Erfurt | 1992–1994 | Mainz 05 | 1995–1998 | Gamba Osaka | 1998–1999 | NK Zagreb | 2000 | Chemnitzer FC | 2000–2002 | Gamba Osaka | 2003–2004 | Inter Zaprešić | 2005–2006 | Dinamo Zagrzeb | 2007 | HNK Rijeka | 2007 | NK Varteks | 2007–2008 | Rwanda | 2008 | JEF United | 2009–2011 | Albania | 2012 | Tianjin Teda | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Josip Kuže (ur. 13 listopada 1952 we Vranju, zm. 16 czerwca 2013 w Zagrzebiu) – jugosłowiański piłkarz pochodzenia chorwackiego, grający na pozycji obrońcy.
Kariera klubowa
Kuže przez całą piłkarską karierę był związany z jednym klubem, Dinamem Zagrzeb. W linii obrony najczęściej grał m.in. z jedną z legend Dinama Velimirem Zajecem. Największym sukcesem osiągniętym z Dinamem było zdobycie Pucharu Jugosławii w 1980 roku. W Dinamie Josip grał przez 10 lat i dość szybko zakończył karierę w wieku 30 lat m.in. z powodów zdrowotnych i dolegających mu kontuzji. Ogółem w barwach Dinama rozegrał 384 mecze i zdobył 14 bramek.
Reprezentacja
Josip Kuže nigdy nie zadebiutował w pierwszej reprezentacji Jugosławii. Rozegrał natomiast 11 meczów w jugosłowiańskiej kadrze młodzieżowej Under-21.
Kariera trenerska
Po zakończeniu piłkarskiej kariery Kuže został trenerem. Wyjechał do Australii i tam prowadził tamtejszy klub związany z chorwackimi emigrantami, Croatię Sydney. Po 2 latach powrócił do ojczyzny, gdzie trenował m.in. drużyny młodzieżowe Dinama. Potem przejął klub FK Borac Banja Luka, który prowadził samodzielnie w lidze Jugosławii. Zrobił wówczas wrażenie na włodarzach Dinama Zagrzeb i w sezonie 1989/1990 zatrudnili oni Josipa na stanowisku pierwszego trenera. W 1991 Kuže wyjechał do Niemiec, gdzie trenował drugoligowy Rot-Weiss Erfurt. Po roku zmienił miejsce pracy i został szkoleniowcem 1. FSV Mainz 05. W latach 1995–1998 Kuže pracował aż w Japonii, gdzie był trenerem klubu tamtejszej J-League, Gamba Osaka. Następnie na sezon wrócił do Chorwacji by przejąć stołeczny NK Zagreb. Kolejne miejsce pracy Kuže to niemiecki Chemnitzer FC, jednak długo tam nie popracował i szybko został zwolniony. Wrócił wtedy do Gamby Osaka, by po dwóch latach trafić do Interu Zaprešić, które udało mu się utrzymać w lidze, zajmując z drużyną 8. miejsce. W 2005 roku zastąpił na stanowisku pierwszego trenera Dinama, Zvjezdana Cvetkovicia. I dopiero w sezonie 2005/2006 osiągnął swój największy sukces w karierze trenerskiej zdobywając tytuł mistrza Chorwacji. 6 listopada został zwolniony z funkcji trenera Dinama. Powodem było m.in. odpadnięcie zespołu z Pucharu UEFA po meczach z AJ Auxerre. Następcą Josipa został Branko Ivanković. W 2009 objął stanowisko selekcjonera piłkarskiej reprezentacji Albanii.
Linki zewnętrzne
- Profil trenera w serwisie goal.com (ang.)
- Hesser (1926–27)
- Atwood (1928–29)
- Etz (1929–30)
- Oßwald (1933–35)
- Weilbächer (1936–37)
- Schneider (1946–48)
- Heitz (1948–50)
- Wischmann (1950)
- Geiger (1950–52)
- Bayerer (1952–53)
- Izsó (1953–54)
- Higi (1955–57)
- Kretschmann (1957–59)
- Baas (1959–66)
- Zaro (1966)
- Sonnenberger (1966–67)
- Bäumler (1967–68)
- Wettig (1968–69)
- Gebauer (1969–71)
- Hoss (1971–74)
- Klimaschefski (1974)
- Menne (1974–75)
- Hülß (1976–80)
- Dörenberg (1980–83)
- Emmerich (1983–84)
- Strich (1984–88)
- Hülß (1988–89)
- Jung (1989–92)
- Kuže (1992–94)
- Hummels (1994–95)
- Franz (1995)
- Frank (1995–97)
- Saftig (1997)
- Constantini (1997–98)
- Frank (1998–2000)
- Karkuth (2000)
- Vandereycken (2000)
- Krautzun (2000–01)
- Klopp (2001–08)
- Andersen (2008–09)
- Tuchel (2009–14)
- Hjulmand (2014–15)
- Schmidt (2015–17)
- Schwarz (2017–19)
- Beierlorzer (2019–20)
- Lichte (2020)
- Siewert[A] (2020–21)
- Svensson (2021–23)
- Siewert (2023–24)
- Henriksen (od 2024)
|
- Bloch (1946)
- Matošić (1946–47)
- Smojver & Vukelić (1947)
- Glaser (1947–48)
- Jazbec (1948)
- Glaser (1949–50)
- Kodrnja (1951)
- Benčić (1952)
- Duković (1952–53)
- Lokošek (1953)
- Čabrić (1954)
- Glaser (1954–56)
- Duković (1956–57)
- Ognjanov (1957–59)
- Kaliterna (1959–60)
- Osojnak (1960–61)
- Simić (1961–62)
- Zikovich & Osojnak (1962–63)
- Popescu (1963–64)
- Osojnak (1964–67)
- Beara (1967–68)
- Zikovich (1968–70)
- Pašić (1970–71)
- Vilotić (1971–72)
- Žigante (1972–73)
- Šangulin (1973–74)
- Zec (1974–76)
- Spasojević (1976–79)
- Blažević (1979–81)
- Brnčić (1981–83)
- Skoblar (1983–86)
- Vranković (1987–89)
- Lukarić (1989–91)
- Filipović (1991)
- Vranković (1991)
- Mudrovičić (1991)
- Jantoljak (1991–92)
- Juričić & Tomljenović (1992)
- Juričić (1993–94)
- Radin (1994–95)
- Vranković (1995)
- Skoblar (1995)
- Jantoljak (1995)
- Buketa (1995)
- Skoblar (1995)
- Blažević & Gračan (1996)
- Bonačić (1996)
- Kocjančić (1996[A])
- Ivanković (1996–98)
- Gračan (1998–2000)
- Tičić (2000)
- Stilinović (2000–01)
- Katalinić (2001–02)
- Kranjčar (2002)
- Mladenović (2002–03)
- Lokica (2003)
- Katalinić (2003–04)
- Scoria (2004–05)
- Skočić (2005–06)
- Bračun (2006–07)
- Kuže (2007)
- Dalić (2007–08)
- Ivančić (2008)
- Ostojić[A] (2008)
- Rubčić (2008–09)
- Vulić (2009)
- Gračan (2009–10)
- Scoria (2010–11)
- Horvat (2011)
- Ištuk (2011–12)
- Skočić (2012)
- Ivančić[A] (2012)
- Scoria (2012–13)
- Kek (2013–18)
- Bišćan (2018–19)
- Rožman (2019–21)
- Tomić (2021–22)
- Cosmi (2022)
- Jakirović (2022–23)
- Sopić (od 2023)
|
- ↑ a b c trener tymczasowy