Jerzy Osiatyński

Jerzy Osiatyński

Jerzy Osiatyński (2016)
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1941 Ryga
Data i miejsce śmierci	4 lutego 2022 Warszawa
Minister finansów
Okres	od 11 lipca 1992 do 26 października 1993
Przynależność polityczna	Unia Demokratyczna
Poprzednik	Andrzej Olechowski
Następca	Marek Borowski
Minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania
Okres	od 12 września 1989 do 12 stycznia 1991
Poprzednik	Franciszek Gaik
Następca	Jerzy Eysymontt
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Osiatyński, właśc. Epaminondas Jerzy Osiatyński^[1] (ur. 2 listopada 1941 w Rydze, zm. 4 lutego 2022 w Warszawie^[2][3]) – polski ekonomista i polityk, profesor nauk ekonomicznych.

Poseł na Sejm kontraktowy (X kadencji) oraz na Sejm I, II i III kadencji, minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1989–1991) i minister finansów (1992–1993), członek Rady Polityki Pieniężnej (2013–2019).

Życiorys

Był synem ekonomisty Leonidasa Osiatyńskiego(inne języki) i poetki Zinaidy Osiatyńskiej^[4][5], a także bratem prawnika i publicysty Wiktora Osiatyńskiego^[6].

Absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Warszawie^[7]. W 1964 ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Doktoryzował się, a następnie uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. W 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych. Był profesorem w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN i pracownikiem naukowym Instytutu Historii Nauki PAN^[8].

Od 1963 do 1967 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[9]. W połowie lat 70. zaczął wydawać dzieła zebrane Michała Kaleckiego. W 1980 związał się z „Solidarnością”. W latach 1989–1991 był ministrem-kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego^[9]. W okresie 1992–1993 zajmował urząd ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej^[9]. W latach 1989–2001 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego (przystąpił do powstałego w 1990 Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna^[10]), I i II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję, od 2005 przez kilka lat zasiadał we władzach Partii Demokratycznej – demokraci.pl.

W latach 90. powoływany na eksperta ONZ oraz doradcę prezydentów lub premierów Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Ukrainy, Mołdawii, Macedonii i Rumunii^[11]. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz rady naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, a także przewodniczącym rady naukowej INE PAN^[12].

W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju^[13]. W październiku tego samego roku został doradcą społecznym prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. ekonomicznych^[14]. Złożył dymisję z tej funkcji w związku z powołaniem go przez prezydenta w skład Rady Polityki Pieniężnej^[1], w której zastąpił Zytę Gilowską. Funkcję w RPP objął 20 grudnia 2013 na okres pełnej sześcioletniej kadencji.

Został pochowany 16 lutego 2022 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[15].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2015)^[16]. W 1997 otrzymał Odznakę „Zasłużony dla Sanoka”^[17][18].

W 1993 uznany został przez pismo „Central European” za najlepszego ministra finansów w Europie Środkowej i Wschodniej^[9].

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Osiatyński w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2013-10-26].
• Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2013-10-26].
• Prof. dr hab. Epaminondas Jerzy Osiatyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-12-04] .