Interleukina 12

Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Interleukina 12, IL-12 – jedna z cytokin należących do grupy interleukin. Cząsteczka interleukiny 12 jest heterodimerem o masie cząsteczkowej ok. 75 kDa (masy podjednostek wynoszą 35 kDa i 40 kDa). Jej źródłem są fagocyty, komórki dendrytyczne i inne komórki prezentujące antygen, w tym limfocyty B. Synteza IL-12 zachodzi pod wpływem różnych patogenów w sposób niezależny od limfocytow T, jak i zależny od tych komórek.

Główne efekty wywierane przez IL-12 to:

• regulacja polaryzacji immunlogicznej – cytokina ta inicjuje różnicowanie limfocytów T w kierunku komórek typu Th1 i hamuje aktywność limfocytów Th2;
• aktywacja komórek NK, monocytów i makrofagów, zwłaszcza pobudzanie tych komórek do produkcji interferonu-γ;
• synergistyczny z interleukiną 2 wpływ na cytotoksyczność limfocytów;
• często antagonistyczny wpływ na efekty wywierane przez interleukinę 10.