Hyundai Stellar
![]() Hyundai Stellar przed liftingiem | |||
Producent | Hyundai | ||
---|---|---|---|
Projektant | Italdesign Giugiaro | ||
Zaprezentowany | Lipiec 1983 | ||
Okres produkcji | 1983 – 1992 (Korea) | ||
Miejsce produkcji |
| ||
Poprzednik | Hyundai-Ford Cortina | ||
Następca | |||
Dane techniczne | |||
Segment | D | ||
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan | ||
Skrzynia biegów | 4 i 5-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 4416 mm | ||
Szerokość | 1716 mm | ||
Wysokość | 1371 mm | ||
Rozstaw osi | 2579 mm | ||
Masa własna | 1000 kg | ||
Zbiornik paliwa | 54 litry | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Bagażnik | 433 litry | ||
Ładowność | 500 kg | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | Hyundai Sonata | ||
Konkurencja | Kia Capital | ||
|
Hyundai Stellar – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod południowokoreańską marką Hyundai w latach 1983 – 1992.
Historia i opis modelu
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4f/Hyundai_Stellar_1.6_SL_1987_%2814378286995%29.jpg/225px-Hyundai_Stellar_1.6_SL_1987_%2814378286995%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/20121205_hyundai_stellar_1.jpg/225px-20121205_hyundai_stellar_1.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/20121205_hyundai_stellar_2.jpg/225px-20121205_hyundai_stellar_2.jpg)
Model Stellar zadebiutował w połowie 1983 roku jako średniej wielkości, tylnonapędowy sedan stanowiący większą i przestronniejszą alternatywę dla modelu Excel.
Samochód został opracowany na podzespołach dotychczas wytwarzanego w zakładach Hyundaia Forda Cortiny[1], otrzymując kanciasto zaprojektowane trójbryłowe nadwozie wykonane we włoskim studiu stylistycznym Italdesign Giugiaro pod dowództwem Giorgetto Giugiaro[2].
Sonata
W 1985 roku na rynku Korei Południowej zadebiutowała topowa, bardziej luksusowa wersja o nazwie Sonata[3]. Pod kątem wizualnym wyróżniała się ona większą liczbą chromowanych ozdobników nadwozia oraz bogatszym wyposażeniem standardowym.
Lifting
W 1987 roku Hyundai Stellar przeszedł obszerną restylizację nadwozia, która przyniosła nowy wygląd zarówno przedniej, jak i tylnej części nadwozia. Pojawiły się większe, obszerniejsze reflektory, a także zmodyfikowany kształt atrapy chłodnicy, inny układ żarówek w lampach tylnych oraz bardziej masywne zderzaki.
Sprzedaż
Hyundai Stellar był samochodem o globalnym zasięgu rynkowym. Poza rodzimym rynkiem Korei Południowej, pojazd sprzedawano także w Europie Zachodniej, krajach azjatyckich, Ameryce Południowej oraz Kanadzie[4]. Na rynkach globalnych Hyundai Stellar zdobył popularność szczególnie wśród taksówkarzy[5].
Po tym, jak na wybranych rynkach jak Stellar był oferowany równolegle z większym modelem Sonata drugiej generacji, który zadebiutował w 1988 roku, trzecia generacji tej linii modelowej przedstawiona w 1993 roku[6] zastąpiła także przestarzałego już wówczas Hyundaia Stellara.
Silniki
- L4 1.4l Mitsubishi
- L4 1.6l Mitsubishi
- L4 2.0l Mitsubishi
Przypisy
- ↑ Hyundai Stellar: The Forgotten Ford that Mitsubishi Built. [dostęp 2020-10-31]. (ang.).
- ↑ HYUNDAI STELLAR. [dostęp 2020-10-31]. (pol.).
- ↑ Informacje o Hyundai Sonata I. [dostęp 2020-10-31]. (pol.).
- ↑ Cars of a Lifetime: 1986 Hyundai Stellar GSL. [dostęp 2020-10-31]. (ang.).
- ↑ WHATEVER HAPPENED TO THE HYUNDAI STELLAR. [dostęp 2020-10-31]. (ang.).
- ↑ Nowa Sonata w Europie od 2011 r.. [dostęp 2020-10-31]. (pol.).