Hjalmar Hammarskjöld

Hjalmar Hammarskjöld

Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1862 Tuna
Data i miejsce śmierci	12 października 1953 Sztokholm
premier Szwecji
Okres	od 17 lutego 1914 do 30 marca 1917
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	Karl Staaff
Następca	Carl Swartz
Multimedia w Wikimedia Commons

Hjalmar Hammarskjöld (ur. 4 lutego 1862 w Tunie, zm. 12 października 1953 w Sztokholmie) – premier Szwecji (1914-1917).

Życiorys

W latach 1891-1895 wykładał prawo cywilne na Uniwersytecie w Uppsali, następnie pracował w ministerstwie sprawiedliwości, a 1901-1902 pełnił obowiązki ministra sprawiedliwości Szwecji. W 1902 został prezesem Sądu Najwyższego Göty, a w 1904 członkiem stałego sądu arbitrażowego w Hadze (do 1946), w 1905 pełnił funkcję ministra oświaty i był delegatem na negocjacje w Karlstadt dotyczących rozwiązania unii Szwecji i Norwegii. W latach 1905-1907 był szwedzkim ministrem w Kopenhadze, a 1907-1930 gubernatorem prowincji Uppsala; jednocześnie nadal pełnił funkcje dyplomatyczne, m.in. 1907 był głównym delegatem na haską konferencję pokojową, a 1913 przewodniczącym francusko-włoskiego sądu arbitrażowego. W 1914 został premierem Szwecji, podczas I wojny światowej utrzymywał politykę neutralności Szwecji, jednak w 1917 protesty związane z niedoborami żywności zmusiły go do ustąpienia. Później pracował w Akademii Prawa Międzynarodowego (Académie de Droit International) w Hadze, 1924-1938 był przewodniczącym Instytutu Prawa Międzynarodowego (Institut de Droit International), a 1929-1947 przewodniczącym Fundacji Nobla.

Bibliografia

• Hjalmar Hammarskjöld, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30]  (ang.).