Hiperbilirubinemia

Ten artykuł od 2009-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hiperbilirubinemia - to termin medyczny określający podwyższony poziom bilirubiny w surowicy krwi.

Prawidłowy poziom bilirubiny całkowitej w surowicy krwi człowieka wynosi 0,3–1,0 mg/dl lub 5,1–17,0 μmol/l. ^[1]

Podwyższenie poziomu bilirubiny powyżej 5 mg% powoduje zażółcenie powłok i oczu i jest nazywane żółtaczką. Mianem hiperbilirubinemii określa się też grupę chorób, których głównym objawem jest podwyższenie poziomu bilirubiny we krwi (m.in. zespół Gilberta, zespół Dubina-Johnsona, zespół Rotora, zespół Criglera-Najjara).