Grobowiec Etemada ad-Douli
 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | Agra | ||
| Typ budynku | Mauzoleum | ||
| Rozpoczęcie budowy | 1622 | ||
| Ukończenie budowy | 1628 | ||
Położenie na mapie Indii  | |||
 27°11′33″N 78°01′55″E/27,192500 78,031944 | |||
| |||
Grobowiec Etemada ad-Douli – grobowiec zbudowany w Agrze dla Ghijas-bega, wezyra władcy Wielkich Mogołów Dżahangira (1605 - 1627), który był znany także pod swoim perskim tytułem „Etemad ad-Doule” („Filar Państwa”).
Ghijas-beg był ojcem Nur Dżahan, ukochanej żony Dżahangira. To właśnie Nur Dżahan po śmierci Ghijas-bega w 1622 przez sześć lat miała kierować budową grobowca. Grobowiec znajduje się w czworokątnym ogrodzie. Całe założenie jest otoczone murem, obok grobowca znajduje się też dom dla pielgrzymów. Grobowiec to pierwsza budowla w Indiach, w której biały marmur został wykorzystany jako podłoże dla inkrustacji pietra dura. Z tego powodu jest on uważany za przykład pionierskiego w architekturze mogolskiej zastosowania techniki, którą potem w pełniejszy sposób wykorzystano przy budowie Tadź Mahal. W budynku o boku 21 m znajduje się centralna komnata grobowa, otoczona kwadratowymi i prostokątnymi salami. W narożnikach zbudowano ośmioboczne wieże przypominające minarety. Mauzoleum wieńczy mały czworoboczny pawilon. Budynek jest znaczący ze względu na bogatą i misterną ornamentykę oraz tonację barw. Do inkrustacji techniką pietra dura użyto kamieni szlachetnych takich jak lazuryt, onyks, jaspis, topaz, karneol i agat.
Bibliografia
- Sheila S. Blair, Jonathan M. Bloom: Sztuka i Architektura Islamu 1250 - 1800. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2012. ISBN 978-83-63778-13-2.
