Fluoren

Fluoren
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
difenylenometan
Inne nazwy i oznaczenia
9H-fluoren
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C13H10

Masa molowa

166,22 g/mol

Wygląd

białe lub prawie białe kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

86-73-7

PubChem

6853

SMILES
C1C2=CC=CC=C2C3=CC=CC=C31
InChI
InChI=1S/C13H10/c1-3-7-12-10(5-1)9-11-6-2-4-8-13(11)12/h1-8H,9H2
InChIKey
NIHNNTQXNPWCJQ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,203 g/cm³[2]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
1,69 mg/l[3]
w innych rozpuszczalnikach
benzen: rozpuszczalny
eter dietylowy: rozpuszczalny
bezwodny kwas octowy: łatwo[1]
gorący etanol: rozpuszczalny[1]
Temperatura topnienia

111–116 °C[2][1][3][4][5]

Temperatura wrzenia

295–298 °C[3][4][2][5]

logP

4,18

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Środowisko
Uwaga
Zwroty H

H410

Zwroty P

P273, P501

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Groźny dla środowiska
Groźny dla
środowiska
(N)
Zwroty R

R50/53

Zwroty S

S61

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[4]
0
1
0
 
Temperatura zapłonu

151–152 °C[2][4][5]

Numer RTECS

LL5670000

Dawka śmiertelna

LD50 >2 g/kg (mysz, dootrzewnowo)

Podobne związki
Podobne związki

inden, indan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fluorenorganiczny związek chemiczny, węglowodór aromatyczny, trójcykliczny.

Otrzymywanie

Fluoren powstaje podczas ogrzewania i spalania materiału organicznego przy niedoborze tlenu. Wydobywa się go z smoły pogazowej. Fluoren powstaje tak jak i wiele innych aromatycznych policykli podczas spalania benzyny oraz olejów napędowych.

Zastosowanie

Fluoren stosuje się do produkcji farb, tworzyw sztucznych oraz pestycydów. Polifluoren jest szeroko rozpowszechniony jako luminofor w polimerowych wyświetlaczach OLED. Fluoren i kilka jego pochodnych działają jako mitogeny, tzn. stymulują podział komórek. Ta właściwość tłumaczy zastosowanie fluorenu i kwasów fluorenokarboksylowych jako środków stymulujących wzrost roślin. W medycynie stosuje się nietoksyczne pochodne fluorenu (np. fluorenon) jako leki wzmagające wzrost tkanek po transplantacji.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
  2. a b c d wpis w Chemblink.com
  3. a b c Fluorene, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-21]  (ang.).
  4. a b c d Fluoren. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
  5. a b c Fluorene (nr 46880) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):