Eparchia omska

Eparchia omska

Омская епархия

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Omsku
Państwo	Rosja
Obwód	omski
Siedziba	Omsk ul. Intiernacionalnaja 25
Data powołania	1895
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Metropolia	omska
Sobór	Zaśnięcia Matki Bożej
Biskup diecezjalny	metropolita omski i tarski Dionizy (Porubaj)
Biskup senior	metropolita omski i tarski Włodzimierz (Ikim)
Położenie na mapie Omska Siedziba eparchii
Położenie na mapie Rosji Siedziba eparchii
Położenie na mapie obwodu omskiego Siedziba eparchii
54°59′00,0″N 73°22′00,0″E/54,983333 73,366667
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia omska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z siedzibą w Omsku. Jej obecnym biskupem ordynariuszem jest metropolita omski i tawriczeski Dionizy (Porubaj)^[1], zaś funkcję katedry pełni sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Omsku^[2].

Eparchia powstała w 1895 poprzez wydzielenie z eparchii tobolskiej i tomskiej^[3]. Od 1918 do 1937 nosiła nazwę omskiej i pawłodarskiej, w ciągu kolejnych dziesięciu lat nie funkcjonowała. Od 1947 do 1990, po reaktywacji, nosiła nazwę omskiej i tiumeńskiej^[3]. W 1990 na terytorium eparchii działało 38 cerkwi i kaplic domowych (w ramach 13 parafii), obsługiwanych przez 40 duchownych. W 2011 eparchia prowadziła 129 parafii obsługiwanych przez 154 duchownych, podlegały jej również cztery monastery (1 męski i trzy żeńskie)^[2].

6 czerwca 2012 z eparchii omskiej wydzielone zostały trzy odrębne administratury: eparchia tarska, eparchia isilkulska i eparchia kałaczińska. Wszystkie cztery, razem z eparchią omską, tworzą metropolię omską^[3].

Biskupi omscy^[2]

• Grzegorz (Poletajew), 1895–1900
• Sergiusz (Pietrow), 1900–1903
• Michał (Jermakow), 1903–1905
• Gabriel (Gołosow), 1905–1911
• Włodzimierz (Putiata), 1911–1913
• Andronik (Nikolski), 1913–1914
• Arseniusz (Timofiejew), 1914–1915
• Sylwester (Olszewski), 1915–1920
• Dymitr (Bielikow), 1922–1923
• Wissarion (Zorin), 1924
• Anatol (Kamienski), 1924
• Joannicjusz (Sokołowski), 1924
• Wiktor (Bogojawlenski), 1925–1928
• Arkadiusz (Jerszow), 1929–1930
• German (Kokkiel), 1930–1931
• Aleksy (Orłow), 1935
• Antoni (Miłowidow), 1935–1936
• Filip (Stawicki), 1937
• Focjusz (Purlewski), 1937
• Aleksy (Pantielejew), 1946–1948
• Palladiusz (Szerstiennikow), 1948–1949
• Juwenaliusz (Kilin), 1949–1952
• Nikander (Woljannikow), 1952–1955
• Beniamin (Nowicki), 1956–1958
• Mścisław (Wołonsiewicz), 1959
• Sergiusz (Łarin), 1959–1961
• Hermogen (Gołubiew), 1961–1963
• Hilarion (Prochorow), 1963
• Mikołaj (Kutiepow), 1964–1969
• Andrzej (Suchenko), 1969–1972
• Metody (Menzak), 1972–1974
• Maksym (Krocha), 1974–1986
• Teodozjusz (Prociuk), 1986–2011
• Włodzimierz (Ikim), 2011-2023
• Dionizy (Porubaj), od 2023^[4]

Przypisy