Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w okresie II Rzeczypospolitej (1919–1939).
Uhonorowani
- Ferdinand Foch
- Emil Godlewski
- Robert Howard Lord
- Désiré-Joseph Mercier
- Bolesław Orzechowicz
- Leon Piniński
- Raymond Poincaré
- Wacław Sierpiński
- 1921: Herbert Hoover
- 1923 – siedmiu uczestników powstania styczniowego z 1863[1]:
- Wojciech Biechoński
- Władysław Chotkowski
- Marian Dubiecki
- Benedykt Dybowski
- August Kwaśnicki
- Bolesław Limanowski
- Zygmunt Mineyko
- 1924: Bolesław Twardowski
- 1926: Ernest Till
- 1929:
- 1937[2]:
- Władysław Abraham
- Stanisław Grabski
- Juliusz Makarewicz
- Fryderyk Zoll
- 1938[3][4]:
- Ignacy Mościcki (doktor honorowy na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJK, promowany przez prof. Romana Małachowskiego)
- Józef Beck (doktor honorowy filozofii na Wydziale Humanistycznym UJK, promowany przez prof. Konstantego Chylińskiego)
- Edward Śmigły-Rydz (doktor honorowy praw na Wydziale Prawa UJK, promowany przez prof. Kamila Stefkę)
Przypisy
- ↑ Uniwersytet lwowski powstańco 63 roku. „Nowości Illustrowane”. Nr 23, s. 2, 9 czerwca 1923.
- ↑ Przed uroczystościami na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 127, s. 2, 10 czerwca 1937.
- ↑ Doktoraty honorowe U. J. K.. „Gazeta Lwowska”. Nr 239, s. 2, 20 października 1938.
- ↑ Uroczysta promocja na Zamku Królewskim w Warszawie. „Wschód”. Nr 104, s. 10, 13 listopada 1938.
Bibliografia
- Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 26. ISBN 978-83-7188-964-6.
