Czesław Dobrzański

Czesław Dobrzański
Czeslaus de Czestopian-Dobrzański
kapitan artylerii kapitan artylerii
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1894
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1924
Toruń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

DOK VIII

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola

Czesław Zenon Dobrzański (ur. 28 stycznia 1894 w Przemyślu, zm. 20 kwietnia 1924 w Toruniu) – kapitan artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 28 stycznia 1894 w Przemyślu, w rodzinie Jana[1]. Był młodszym bratem Kazimierza (ur. 1891), również kapitana artylerii[2][3][4], który figuruje na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej[5].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Fortecznej Nr 3[6][7]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów artylerii polowej i górskiej[8][9].

25 maja 1919 został przeniesiony z 11 Pułku Artylerii Polowej do Departamentu Mobilizacyjno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[10]. 1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Pomorze, a jego oddziałem macierzystym był 16 Pułk Artylerii Polowej[11]. Później służył w Szefostwie Artylerii i Służby Uzbrojenia Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu, pozostając oficerem nadetatowym 16 pap w Grudziądzu[12]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 274. lokatą w korpusie oficerów artylerii[13][14]. Zmarł 20 kwietnia 1924 w Toruniu[15].

Ordery i odznaczenia

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
  • Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
  • Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Srebrny Medal Waleczności 2 klasy,
  • Krzyż Wojskowy Karola[7].

Przypisy

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-21]..
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-21]..
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 763, 841, jako „Kazimierz II Dobrzański”.
  4. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 134, 1034.
  5. ↑ Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 18.
  6. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 1107.
  7. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1373.
  8. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 1086.
  9. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1345.
  10. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919, poz. 2114.
  11. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 300, 600.
  12. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 105, 745.
  13. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 196.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 819.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 51 z 24 maja 1924, s. 296.

Bibliografia

  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Zeszyty Katyńskie. Marek Tarczyński (red.). T. 4: Listy katyńskiej ciąg dalszy. Straceni na Ukrainie. Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej i Polska Fundacja Katyńska, 1994. ISBN 83-87893-79-X.