Charles Dixon (tenisista)

Charles Percy Dixon
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1873
Grantham

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1939
Londyn

Gra podwójna
Australian Open

W (1912)

Wimbledon

W (1912, 1913)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Sztokholm 1912 tenis ziemny
(gra mieszana w hali)
srebro Sztokholm 1912 tenis ziemny
(gra pojedyncza w hali)
brąz Londyn 1908 tenis ziemny
(gra podwójna)
brąz Sztokholm 1912 tenis ziemny
(gra podwójna w hali)
Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Percy Dixon (ur. 7 lutego 1873 w Grantham, zm. 29 kwietnia 1939 w Londynie) – brytyjski tenisista, czterokrotny medalista olimpijski, zdobywca Pucharu Davisa i późniejszy kapitan drużyny.

Kariera tenisowa

Urodził się 7 lutego 1873 roku w Grantham (Lincolnshire), a zmarł 29 kwietnia 1939 roku w Londynie.

W 1908 roku na igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył pierwszy medal – brązowy – w turnieju deblowym mężczyzn na otwartym korcie w parze z Clementem Cazaletem. Cztery lata później, w Sztokholmie wywalczył trzy medale, złoty w grze mieszanej w hali w parze z Edith Hannam, srebrny w grze singlowej w hali oraz brązowy w halowym turnieju deblowym z Alfredem Beamishem.

W turniejach wielkoszlemowych odniósł trzy triumfy w grze podwójnej. W 1912 roku zwyciężył w Australasian Championships, w parze z Jamesem Parkiem. W tym samym roku triumfował na Wimbledonie, w parze z Herbertem Roperem-Barrettem, i rok później ponownie był razem z Roperem-Barrettem najlepszy na Wimbledonie. W 1914 roku para Dixon–Roper-Barrett przegrała finałowy pojedynek Wimbledonu.

W latach 1909–1913 reprezentował Wielką Brytanię w Pucharze Davisa. W 1912 roku zdobył wspólnie z drużyną trofeum, po pokonaniu w finale Australii 3:2.

W latach 1929–1932 reprezentował International Club of Great Britain w grze przeciwko Francji w turnieju w Queen's oraz w 1932 i 1933 roku w turnieju Ateuil. Po zakończeniu kariery sędziował w turniejach juniorskich i seniorskich.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra podwójna (3–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1912 Australasian Championships, Hastings Trawiasta Wielka Brytania James Parke Wielka Brytania Alfred Beamish
Wielka Brytania Gordon Lowe
6:4, 6:4, 6:2
Zwycięzca 2. 1912 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Roper-Barrett Francja Max Décugis
Francja André Gobert
3:6, 6:3, 6:4, 7:5
Zwycięzca 3. 1913 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Roper-Barrett Wielka Brytania James Parke
Wielka Brytania Ethel Thomson Larcombe
3:6, 5:3 krecz
Finalista 1. 1914 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Roper-Barrett Australia Norman Brookes
Nowa Zelandia Anthony Wilding
1:6, 1:6, 7:5, 6:8

Bibliografia

  • Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
  • Charles Dixon Biography and Olympic Results. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-02)]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
  • p
  • d
  • e
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
  • p
  • d
  • e
Triumfatorzy Australian Open w grze podwójnej (XX wiek)
1905–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
  • p
  • d
  • e
Triumfatorzy Wimbledonu w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
  • BnF: 14977069c
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Olympedia: 87