Charles Dixon (tenisista)
Państwo | Wielka Brytania | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 lutego 1873 | ||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 1939 | ||||||||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||||||||
Australian Open | W (1912) | ||||||||||||||||||
Wimbledon | W (1912, 1913) | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Charles Percy Dixon (ur. 7 lutego 1873 w Grantham, zm. 29 kwietnia 1939 w Londynie) – brytyjski tenisista, czterokrotny medalista olimpijski, zdobywca Pucharu Davisa i późniejszy kapitan drużyny.
Kariera tenisowa
Urodził się 7 lutego 1873 roku w Grantham (Lincolnshire), a zmarł 29 kwietnia 1939 roku w Londynie.
W 1908 roku na igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył pierwszy medal – brązowy – w turnieju deblowym mężczyzn na otwartym korcie w parze z Clementem Cazaletem. Cztery lata później, w Sztokholmie wywalczył trzy medale, złoty w grze mieszanej w hali w parze z Edith Hannam, srebrny w grze singlowej w hali oraz brązowy w halowym turnieju deblowym z Alfredem Beamishem.
W turniejach wielkoszlemowych odniósł trzy triumfy w grze podwójnej. W 1912 roku zwyciężył w Australasian Championships, w parze z Jamesem Parkiem. W tym samym roku triumfował na Wimbledonie, w parze z Herbertem Roperem-Barrettem, i rok później ponownie był razem z Roperem-Barrettem najlepszy na Wimbledonie. W 1914 roku para Dixon–Roper-Barrett przegrała finałowy pojedynek Wimbledonu.
W latach 1909–1913 reprezentował Wielką Brytanię w Pucharze Davisa. W 1912 roku zdobył wspólnie z drużyną trofeum, po pokonaniu w finale Australii 3:2.
W latach 1929–1932 reprezentował International Club of Great Britain w grze przeciwko Francji w turnieju w Queen's oraz w 1932 i 1933 roku w turnieju Ateuil. Po zakończeniu kariery sędziował w turniejach juniorskich i seniorskich.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra podwójna (3–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1912 | Australasian Championships, Hastings | Trawiasta | James Parke | Alfred Beamish Gordon Lowe | 6:4, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 1912 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Roper-Barrett | Max Décugis André Gobert | 3:6, 6:3, 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 1913 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Roper-Barrett | James Parke Ethel Thomson Larcombe | 3:6, 5:3 krecz |
Finalista | 1. | 1914 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Roper-Barrett | Norman Brookes Anthony Wilding | 1:6, 1:6, 7:5, 6:8 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Charles Dixon Biography and Olympic Results. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-02)]. (ang.).
- p
- d
- e
Złoci medaliści | |
---|---|
Srebrni medaliści | |
Brązowi medaliści |
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Złoci medaliści | |
---|---|
Srebrni medaliści | |
Brązowi medaliści |
- p
- d
- e
1905–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1901–1910 |
|
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
|
- BnF: 14977069c
- Olympedia: 87