Cecilia Bartoli

Cecilia Bartoli

Cecilia Bartoli (Bruksela, 2007)
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1966 Rzym
Pochodzenie	włoskie
Typ głosu	mezzosopran
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewaczka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Cecilia Bartoli (ur. 4 czerwca 1966 w Rzymie^[1]) – włoska śpiewaczka, mezzosopran koloraturowy.

Życiorys

Jej rodzice Silvana Bazzoni i Pietro Angelo Bartoli byli profesjonalnymi śpiewakami i to oni dawali jej pierwsze lekcje śpiewu ^{[potrzebny przypis]}. Studiowała w Conservatorio di Santa Cecilia w Rzymie.^{[potrzebny przypis]} Po raz pierwszy publicznie wystąpiła w wieku ośmiu lat w Tosce. Jej prawdziwy debiut operowy miał miejsce w 1987 w Arena di Verona. Partią Despiny w Così fan tutte zadebiutowała w 1996 roku na scenie Metropolitan Opera w Nowym Jorku. ^{[potrzebny przypis]}

W swoim bogatym repertuarze ma zarówno utwory kompozytorów epoki wczesnego baroku (Gulio Caccini), jak i romantyzmu (Hector Berlioz, Vincenzo Bellini czy Gioacchino Rossini). Śpiewa głównie w dziełach późnego baroku (np. Rinaldo Händla) i klasycyzmu (np. Così fan tutte Mozarta). Nagrała płytę z ariami Antonia Salierego. Szczególnie jednak ceniona jest ^{[przez kogo?]} jako interpretatorka muzyki wokalnej Antonia Vivaldiego (aria Agitata da due venti z opery Griselda lub aria Vagante Armatae face et anguibus z oratorium Juditha triumphans).

Bartoli znana jest ^{[przez kogo?]} z bardzo energicznych i brawurowych występów.

W 2010 została laureatką prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning.

Mieszka niedaleko Zurychu razem z mężem, Oliverem Widmerem – szwajcarskim barytonem^[1]

Odznaczenia

• Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja, 1995)
• Komandor Orderu Za Zasługi dla Kultury (Księstwo Monako, 1999)^[2]
• Kawaler Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 2003)^[3]

Dyskografia

• Mission (muzyka Agostino Steffani), edycja: Decca (wrzesień 2012)
• Sospiri, edycja Decca (2010)
• Sacrificium, edycja: Decca (X 2009)
• „Maria” (A Tribute to Maria Malibran), edycja: Decca (2007)
• Opera Proibita. Arias de Händel, Alessandro Scarlatti i Caldara, edycja: Decca (2005)
• Armida, edycja: Teldec classique (XI 2001)
• Live in Italy – Cecilia Bartoli, edycja: Decca (IX 2000)
• Cecilia Bartoli – The Vivaldi Album, edycja: Decca (III 2000)
• Chants d’Amour, edizione: Decca (X 2001)
• Cecilia Bartoli: Viva Vivaldi! (DVD), edycja: Naïve (25 IX 2000)
• Duos – Cecilia Bartoli & Bryn Terfel, edycja: Decca (IX 2000)
• In paradisium – Requiem, edizione: Deutsche grammophon (X de 1998)
• Arie Antiche – Se tu m’ami. Canzoni dalla collezione d'Alessandro Parisotti. Decca (XI 1990, lipiec 1991)
• Rossini Heroines, Arie da opere di Gioacchino Rossini (Decca styczeń 1992)
• Rossini Arias, arie da opere di Rossini. Decca sierpień 1989

Przypisy

Linki zewnętrzne

• oficjalna strona artystki