Buten

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Buteny

Buten (butylen) – węglowodór nienasycony z grupy alkenów (z jednym wiązaniem podwójnym) o wzorze sumarycznym C4H8. Występuje naturalnie w gazach otrzymywanych z przeróbki ropy naftowej. Jest stosowany do otrzymywania butadienu oraz tworzyw sztucznych. Najważniejsze zastosowanie w przemyśle ma metylopropen (do produkcji polimerów i kopolimerów poliizobutylenu).

Nazwa „buten” może dotyczyć 4 związków: 2 izomerów funkcyjnych, z których jeden (2-buten) ma dwa izomery geometryczne, Z i E. Czwartym izomerem butenu jest izobuten.

Buteny
Nazwa systematyczna
IUPAC 		Nazwa systematyczna
ACS 		Nazwa zwyczajowa Struktura Wzór szkieletowy Model 3D
but-1-en 1-buten α-butylen
Z-but-2-en Z-2-buten cis-β-butylen
E-but-2-en E-2-buten trans-β-butylen
2-metylopropen 2-metylopropen izobuten
izobutylen
  • p
  • d
  • e
n-Alkeny
  • eten (C
    2    H
    4    )
  • propen (C
    3    H
    6    )
  • buten (C
    4    H
    8    )
  • penten (C
    5    H
    10    )
  • hekseny (C
    6    H
    12    )
  • hepten (C
    7    H
    14    )
  • okten (C
    8    H
    16    )
  • nonen (C
    9    H
    18    )
  • deken (C
    10    H
    20    )
Kontrola autorytatywna (grupa izomerów):
  • LCCN: sh85018358
  • GND: 4147066-7
  • NDL: 00575422
  • J9U: 987007293392105171