Boris Filistinski

Boris Filistinski
Борис Андреевич Филистинский
Pełne imię i nazwisko

Boris Andriejewicz Filistinski

Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1905
Stawropol

Data i miejsce śmierci

3 maja 1991
Waszyngton

Narodowość

rosyjska

Boris Andriejewicz Filistinski, ros. Борис Андреевич Филистинский, ps. "Filippow" (ur. 6 sierpnia 1905 w Stawropolu, zm. 3 maja 1991 w Waszyngtonie) – radziecki architekt, komendant rosyjskiego oddziału policji w okupowanym Wielkim Nowogrodzie podczas II wojny światowej, emigracyjny poeta i prozaik, literaturoznawca, krytyk literacki, publicysta i wydawca, wykładowca akademicki, działacz antysowiecki

W młodości interesował się językami orientalistycznymi oraz buddyzmem i hinduizmem. W 1928 r. ukończył Leningradzki Instytut Nowożytnych Języków Orientalistycznych. Podczas nauki wiosną 1927 r. został aresztowany na 2 miesiące za udział w religijno-filozoficznym kręgu prowadzonym przez filozofa Siergieja A. Askoldowa. W 1933 r. ukończył Leningradzki Wieczorowy Instytut Przemysłowo-Budowlany, po czym został jego docentem. W 1936 r. ponownie go aresztowano. Został skazany na karę 5 lat więzienia, którą odbył w łagrach Republiki Komi.

Po wypuszczeniu na wolność na początku 1941 r., przybył do Wielkiego Nowogrodu, gdzie spotkał S. S. Askoldowa. Po zajęciu miasta przez wojska niemieckie w sierpniu tego roku, podjął kolaborację z okupantami. Utworzył, a następnie stanął na czele oddziału policji, zwanego rosyjskim Gestapo. Publikował też artykuły w pskowskim piśmie "Za Rodinu", którego był zastępcą redaktora głównego. W 1943 r. ewakuował się wraz z Niemcami do Pskowa, a następnie Rygi na Łotwę, a stamtąd po pewnym czasie do Niemiec.

Po zakończeniu wojny przebywał w obozie dla przesiedleńców pod Monachium, gdzie był współwydawcą pisma literacko-politycznego "Grani". Następnie zamieszkał w Kassel w Bawarii. Pisał artykuły do paryskiego pisma "Возрождение". W 1950 r. wyjechał do USA. Zamieszkał w Nowym Jorku. W 1954 r. przeniósł się do Waszyngtonu. Zajmował się pisaniem poezji, opowiadań i artykułów do licznych emigracyjnych pism rosyjskich. Założył interjęzykowe stowarzyszenie literackie, wydające dzieła światowej literatury. Ponadto wydawał zbiory utworów przedwojennych i współczesnych dysydenckich autorów sowieckich, jak Anna Achmatowa, Borys L. Pasternak, Nikołaj A. Klujew, Osip E. Mandelsztam, czy Nikołaj A. Zabołocki. Wykładał na uniwersytecie w Waszyngtonie jako profesor slawistyki. Występował też jako znawca sowieckiej architektury. Współpracował z radiem "Głos Ameryki".

Linki zewnętrzne

  • Krótka biografia Borysa A. Filistinskiego (ros.)
  • Biografia Borysa A. Filistinskiego. webtext.library.yale.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-01-11)]. (ang.)
  • ISNI: 0000000110272438
  • VIAF: 56609708
  • LCCN: n81117683
  • GND: 118982222
  • BnF: 11902765v
  • SUDOC: 026864940
  • NKC: xx0234868
  • BNE: XX1028699
  • NTA: 069650950
  • BIBSYS: 90284585
  • PLWABN: 9810663108405606
  • NUKAT: n96218091
  • J9U: 987007303373405171
  • LNB: 000073960
  • CONOR: 68277347