Bolesław Bierwiaczonek
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | 1916 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 września 1939 roku | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby | 1937–1939 | ||
Siły zbrojne |
| ||
Jednostki | |||
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa (kampania wrześniowa: obrona Hajnówki) | ||
Odznaczenia | |||
![]() | |||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c5/Pomnik_bierwiaczonek_2.jpg/250px-Pomnik_bierwiaczonek_2.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3a/Pomik_bierwiaczonek.jpg/250px-Pomik_bierwiaczonek.jpg)
Bolesław Bierwiaczonek (ur. 1916 w Woreńcach koło Wilna, zm. 17 września 1939) – polski wojskowy; kapral 3 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego w Wołkowysku. Służył w plutonie szwadronu ciężkich karabinów maszynowych.
Rodzina
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Był synem Albina i Gertrudy z domu Bierzikowicz, miał dwóch braci, Nikodema i Stefana oraz siostrę Małgorzatę[1]. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Masarzach – ukończył sześć klas. Organizował z kolegami wieczory literackie, zespół teatralny i uczył się na kursie przysposobienia rolniczego[1].
Służba wojskowa
W listopadzie 1937 został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, a następnie skierowany do Szkoły Podoficerskiej CKM w Nowogródzkiej Brygadzie Kawalerii w Baranowiczach[1]. Po ukończeniu szkoły otrzymał stopień kaprala i służył w 3 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego w Wołkowysku[1].
Kampania wrześniowa
1 września 1939 kpr Bolesław Bierwiaczonek brał udział w odpieraniu ataku niemieckiego samolotu na wieś Jatwieź[1]. 4 września jego pułk wyruszył pociągiem z garnizonu Wołkowysk i 5 września przybył do Czerwonego Boru. Pociąg w czasie rozładunku został zaatakowany przez dwa niemieckie samoloty. Ckm-y kierowane przez Bolesława Bierwiaczonka i innych zmusiły napastników do odwrotu[1]. 9 września brał udział, wraz ze swoim oddziałem, w walkach z niemieckimi czołgami, a 13 września – samochodami, niszcząc kilka pojazdów[1][2]. 16 września oddział, w którym służył Bierwiaczonek przybył do Hajnówki[1]. 17 września brał udział w Obronie Hajnówki, walcząc w samym mieście i następnie we wsi Lipiny. Raniony odłamkiem w głowę, zmarł podczas ewakuacji oddziału w kierunku Białowieży[1]. Został pochowany we wsi Budy[1]. Pomimo późniejszej pacyfikacji wsi, mogiła zachowała się. Opiekowali się nią mieszkańcy wsi oraz młodzież szkolna w Hajnówce. W 1964 roku Gminna Spółdzielnia w Białowieży ufundowała nagrobek oraz ogrodzenie. Uroczystość odsłonięcia odbyła się z ceremoniałem wojskowym[1].
Pośmiertnie został mianowany plutonowym oraz odznaczony dwukrotnie Krzyżem Virtuti Militari[3] (wg tablicy upamiętnianiającej Bierwiaczonka był dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych).
W związku z komplikacjami wynikającymi z faktu, że mogiła znajdowała się na prywatnym pastwisku[1], 20 listopada 1973 zwłoki kaprala ekshumowano i przeniesiono na Cmentarz Wojskowy w Białymstoku wraz z tablicą nagrobną, zainstalowaną w lipcu 1964. Po protestach mieszkańców, w miejscu pierwszego pochówku stanął pamiątkowy obelisk[1], który w 2008 przeniesiono na miejsce ogólnodostępne, przy drodze[4][1]. W 1985 w Hajnówce odsłonięto kamień pamiątkowy ku czci żołnierza[1]W lutym 2012 roku skwer na którym znajduje się obelisk otrzymał nazwę Plutonowego Bolesława Bierwiaczonka.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Kpr Bolesław Bierwiaczonek. Hajnowianie, 10 sierpnia 2008. [dostęp 2010-11-14].
- ↑ Kościewicz: Krystyna. Kurier Poranny, 27 października 2008. [dostęp 2010-11-14].
- ↑ Marta Chmielińska: Grób bohatera na prywatnej posesji. Kurier Poranny, 2 września 2008. [dostęp 2010-11-14].
- ↑ ŻOŁNIERZ WRZEŚNIA DOCZEKAŁ SIĘ POMNIKA. Urząd Gminy Białowieża, 25 listopada 2008. [dostęp 2010-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 listopada 2013)].