Apatia (psychopatologia)

Ten artykuł dotyczy stanu psychicznego. Zobacz też: Apatheia.

Apatia (z gr. apátheia „niewrażliwość” od a „brak” i páthos „doświadczenie, uczucie, namiętność, cierpienie”)^[1] – stan znacznie zmniejszonej wrażliwości na bodźce emocjonalne i fizyczne. Towarzyszy mu obniżenie aktywności psychicznej i fizycznej, utrata zainteresowań, zmniejszenie liczby kontaktów społecznych, anhedonia.

Apatia jest częstym objawem depresji. Jest też częstym składnikiem objawów negatywnych w schizofrenii. Występuje także w zaburzeniach nerwicowych, wczesnej fazie kalectwa lub jako reakcja na silny uraz psychiczny.

Pojęcie wywodzi się z filozofii starożytnej (apatheia, stgr. ἀπάθεια), gdzie miało odmienne znaczenie i oznaczało stan pożądany. Wśród stoików wierzono, że emocje jak gniew, lęk czy radość mogą prowadzić do utraty kontroli nad sobą. Stoicy^[2] dążyli do utrzymania równowagi emocjonalnej, co nie oznaczało braku uczuć, ale panowanie nad nimi i zachowanie spokoju w obliczu trudności.

Zobacz też

Zobacz kolekcję cytatów związanych z pojęciem apatii w Wikicytatach

Zobacz hasło apatia w Wikisłowniku

• acedia
• lenistwo
• apateizm

Przypisy

Bibliografia

• Internetowa Encyklopedia WIEM: Apatia. Onet.pl.