Andreas Thiel
Data i miejsce urodzenia | 28 września 1826 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 lipca 1908 | ||
Miejsce pochówku | bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku | ||
Biskup diecezjalny warmiński | |||
Okres sprawowania | 1886–1908 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 30 września 1849 | ||
Nominacja biskupia | 12 lutego 1886 | ||
Sakra biskupia | 9 maja 1886 | ||
|
Data konsekracji | 9 maja 1886 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Frombork | ||||||
Miejsce | katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja | ||||||
Konsekrator | Franz Adolf Namszanowski | ||||||
| |||||||
|
Andreas Thiel (ur. 28 września 1826 w Tłokowie k. Jezioran, zm. 17 lipca 1908 we Fromborku) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny warmiński w latach 1886–1908.
Życiorys
Był synem rolnika z Tłokowa pod Jezioranami, zdobywał wykształcenie w Reszlu i Braniewie. Przyjął święcenia kapłańskie w 1849. Pracował jako duszpasterz w Kłajpedzie i Tylży, następnie uzupełniał studia we Wrocławiu. Był profesorem seminarium duchownego w Braniewie, jednocześnie nauczycielem w szkole żeńskiej w Braniewie. Specjalizował się w historii Kościoła, był autorem prac z tej dziedziny, m.in. opublikował tom listów papieży z VIII wieku. W 1856 wraz z braniewskimi uczonymi i przedstawicielami kurii – Antonem Eichhornem, Antonem Pohlmannem, Carlem Peterem Woelkym, Josephem Benderem, Franzem Beckmannem i Johannem Saage – był jednym z członków założycieli Warmińskiego Towarzystwa Historycznego (Historischer Verein für Ermland)[1][2]. Najpierw był sekretarzem towarzystwa, a w latach 1869–1885 jego prezesem[3].
Od 1870 kanonik warmiński, od 1871 wikariusz generalny diecezji warmińskiej. Po przeniesieniu Philippa Krementza na arcybiskupstwo Kolonii został 12 lutego 1886 mianowany biskupem warmińskim. Przyjął sakrę biskupią 9 maja 1886.
Był aktywnym duszpasterzem, rozwijał działalność bractw kościelnych (m.in. w oparciu o encyklikę Rerum novarum aktywizował środowisko robotnicze), sprzyjał pracy charytatywnej. Utworzył w diecezji warmińskiej 13 nowych parafii. Uczestniczył w polityce germanizacyjnej, ograniczał nabożeństwa w języku polskim; bardziej propolską linię reprezentował jego biskup pomocniczy, Eduard Herrmann. Po śmierci Andreasa Thiela biskupem warmińskim został Augustinus Bludau.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Andreasa Thiela na stronie Encyklopedii Warmii i Mazur (arch.). [dostęp 2008-12-31].
- Andreas Thiel [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-02-03] (ang.).
- p
- d
- e
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|