7 Dywizja Strzelców

Ten artykuł dotyczy 7 Dywizji Strzelców RFSRR. Zobacz też: 7 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty z numerem 7.

7 Dywizja Strzelców

Historia
Państwo	Rosyjska FSRR
Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Chełmem (11-18 VIII 1920) bitwa pod Stepankowicami(5 IX 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	16 Armia

7 Dywizja Strzelców – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

Sformowana jesienią 1918 z oddziałów 3 Moskiewskiej Dywizji Piechoty i Kostromskiej Dywizji Piechoty^[1].

1 maja 1920 dywizja broniła się na przedpolach Kijowa nad rzeką Zdwiż, zaś 5 maja 1920 na odcinku Pietrowcy – Moszczun – rz. Irpień – wieś Romanówka – stacja Biełgorodka.

Struktura organizacyjna

Skład na dzień 12 lipca 1920^[2]:

• dowództwo dywizji
• 19 Brygada Strzelców
  • 55 pułk strzelców
  • 56 pułk strzelców
  • 57 pułk strzelców
• 20 Brygada Strzelców
  • 58 pułk strzelców
  • 59 pułk strzelców
  • 60 pułk strzelców
• 21 Brygada Strzelców
  • 61 pułk strzelców
  • 62 pułk strzelców
  • 63 pułk strzelców
• 7 pułk kawalerii

Dowódcy dywizji^[3]

• Gierasim Romanow (25 września 1918 - 14 kwietnia 1919)
• Aleksandr Sobolew (14 kwietnia 1919 - 11 października 1919)
• Aleksandr Golikow (11 października 1919 - 13 grudnia 1920)
• Aleksandr Bachtin (13 grudnia 1920 - październik 1922)
• Michaił Łukin (od 1923)
• Jarosław Sztrombach (1925 - grudzień 1928)
• Kazimir Kwiatek (grudzień 1928 - grudzień 1930)
• Siemion Bieły (grudzień 1930 - 1935)
• Władimir Turczan (od 1935 - ?)
• Iwan Sowietnikow (lipiec 1938 - kwiecień 1939)
• Siergiej Wierzin (maj 1939-16 lipca 1940)
• Aleksandr Gierasimow (20 lipca 1940 - 22 września 1941; faktycznie zginął 19 września)
• Karl Kanger (23 września 1941 - 27 grudnia 1941)

Przypisy

Bibliografia

• Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek: Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1990, seria: Monografie Instytutu Nauk Społecznych.
• Marek Tarczyński (red.): Bitwa Lwowska. Dokumenty operacyjne (25 VII–5 VIII). T. 1. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2002. ISBN 83-7399-012-7.
• Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
• Lech Wyszczelski: Warszawa 1920. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1995. ISBN 83-11-08399-1.