26 Pułk Czołgów Średnich
Ten artykuł dotyczy 26 pcz z Sanoka. Zobacz też: 26 Pułk Czołgów - stronę ujednoznaczniającą. |
Historia | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Sformowanie | 1967 | ||
Rozformowanie | 1989 | ||
Patron | Dąbrowszczacy[1] | ||
Tradycje | |||
Rodowód | 26 Pułku Piechoty (tradycje) | ||
Kontynuacja | 26 OM-T | ||
Organizacja | |||
Numer | JW 1404[2] | ||
Dyslokacja | Sanok | ||
Rodzaj wojsk | Wojska pancerne | ||
Podległość | 9 Dywizja Zmechanizowana | ||
|
26 Pułk Czołgów Średnich im. Dąbrowszczaków (26 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
4 maja 1967 Minister Obrony Narodowej przemianował 32 pułk czołgów na 26 pułk czołgów średnich[3]. Wcześniej oddział przyjął dziedzictwo tradycji 26 Pułku Piechoty.
Pułk wchodził w skład 9 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej i stacjonował w garnizonie Sanok-Olchowce.
Skład
Dowództwo i sztab
- 5 kompanii czołgów - 16 T 34/85
- bateria przeciwlotnicza
- kompania rozpoznawcza
- kompania saperów
- kompania łączności
- kompania medyczna
- kompania remontowa
- kompania zaopatrzenia
- pluton ochrony i regulacji ruchu
- pluton chemiczny
Żołnierze
- Dowódcy
- ppłk Andrzej Bernacki[4]
- Oficerowie
- Tadeusz Orłowski – szef służby łączności (1962 – IV 1969)
Przypisy
- ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 749.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Rozkaz Nr 07/MON Ministra Obrony Narodowej z 4 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek (Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21)
- ↑ Kombatanckie obchody. Hołd pamięci. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (414), s. 3, 15 października 1999.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa : Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4.
- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
- p
- d
- e
Korpusy pancerne |
|
---|---|
Dywizje pancerne | |
Brygady pancerne | |
Pułki czołgów | |
Bataliony rozpoznawcze | |
Pułki artylerii pancernej | |
Dywizjony artylerii pancernej | |
Wyposażenie |
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni