Communistische Partij van Bohemen en Moravië

Communistische Partij van Bohemen en Moravië
Logo
Personen
Partijleider Vojtěch Filip
Zetels
Kamer van volksvertegenwoordigers
15 / 200
Senaat
0 / 81
Europees Parlement
1 / 21
Regionale raden[1]
86 / 675
Lokale raden
1.426 / 62.300
Gouverneurs van de regio's
1 / 13
Geschiedenis
Opgericht 1989
Algemene gegevens
Actief in Tsjechië
Hoofdkantoor Praag
Aantal leden 34.500 (2018)[2]
Richting Links[3][4] tot extreemlinks[5][6]
Ideologie Communisme[7][8]
Marxisme[9]
Euroscepsis[10][11][12]
Kleuren Rood
Europese fractie Europees Unitair Links/Noords Groen Links[13]
Europese organisatie Europese Linkse Partij (observerend)[14]
Website www.kscm.cz
Vlag
Portaal  Portaalicoon   Politiek

De Communistische Partij van Bohemen en Moravië (Tsjechisch: Komunistická strana Čech a Moravy, KSČM) is een politieke partij in Tsjechië. De partij heeft 34.500 (2018) leden en is lid van de Europees Unitair Links/Noords Groen Links fractie in het Europees parlement.

De partij werd opgericht in 1989 door het Congres van de Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije, welke besloten had om een partij op te richten voor het grondgebied van Bohemen en Moravië, de gebieden zouden later de Tsjechische Republiek gaan vormen.

Na een langlopende strijd met het Ministerie van Binnenlandse Zaken werd in 2008 de jeugdafdeling van de partij verboden, omdat in haar programma stond dat het privé eigendom van de productiemiddelen wil vervangen door collectieve eigendom. Na de beslissing waren er internationale protesten tegen de beslissing.

Geschiedenis

Politiek isolement

Na de Fluwelen Revolutie stonden de communisten jarenlang politiek buitenspel in het nieuwe, democratische Tsjechië. Anders dan veel zusterpartijen in de ex-communistische landen zwoer de Tsjechische communistische partij nooit het marxisme af.[15]

Sinds de regionale verkiezingen van 2012 raakt de Communistische Partij van Bohemen en Moravië uit haar isolement. Samen met de sociaaldemocratische partij (CSSD) begonnen de communisten in 10 van de 13 Tsjechische regio's te besturen. Het begon een reëel scenario te worden dat de communisten ook op nationaal niveau weer aan de macht zouden komen. Maar bij de nationale verkiezingen van 2013 lukte het de linkse partijen niet om een meerderheid te halen, vanwege de opkomt van de partij ANO 2011 van miljardair Andrej Babiš.[15]

Terugkeer naar het centrum van de macht

De nationale doorbraak van de communistische KSČM werd hiermee voor een paar jaar uitgesteld. Sinds de verkiezingen van 2017 zoekt Babiš zelf naar een meerderheid. De communisten bleken bereid te zijn gedoogsteun aan de miljardair Babiš te verlenen, in ruil voor een belasting op kerkgebouwen. De terugkeer van de communististen op nationaal regeringsniveau werd beantwoord met protesten uit de bevolking en oppositie.[16][17]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ (cs) Počty přidělených mandátů | volby.cz
  2. ↑ Lidovcům, ČSSD i KSČM mizí členové po tisících. Novinky.cz (11 april 2019). Gearchiveerd op 13 oktober 2019. Geraadpleegd op 13 October 2019.
  3. ↑ Seelinger, Lani, Why the Czech Communists are here to stay. visegradrevue.eu (11 July 2014). Gearchiveerd op 12 augustus 2019. Geraadpleegd op 12 August 2019.
  4. ↑ The Electoral Base of Left-Wing Post-Communist Political Parties in the Former Czechoslovakia. Central European Political Studies Review. Geraadpleegd op 12 August 2019. .
  5. ↑ (fr) Andrej Babiš et les sociaux-démocrates tchèques négocient leur alliance. Courrier d'Europe centrale (6 april 2018). Geraadpleegd op 12 August 2019. .
  6. ↑ New dawn or swan song? Czech communists eye slice of power after decades. Reuters (30 april 2018). Geraadpleegd op 12 August 2019.
  7. ↑ Nordsieck, Wolfram, Czechia. Parties and Elections in Europe (2017).
  8. ↑ Bozóki, A & Ishiyama, J (2002) The Communist Successor Parties of Central and Eastern Europe, pp150-153
  9. ↑ (cs) Naděje pro Českou republiku (2006). kscm.cz (29 March 2016). Gearchiveerd op 13 februari 2017. Geraadpleegd op 13 February 2017.
  10. ↑ How Europe will break on Brexit. Politico.eu (22 June 2016). Geraadpleegd op 6 september 2016.
  11. ↑ O Brexitu neboli proč by EU měla jít. kscm.cz (19 July 2016). Gearchiveerd op 10 november 2017. Geraadpleegd op 4 July 2017.
  12. ↑ Krachující Evropská unie a Česká republika. kscm.cz (9 september 2016). Gearchiveerd op 10 november 2017. Geraadpleegd op 5 July 2017.
  13. ↑ European United Left & Nordic Green Left European Parliamentary Group delegations. www-guengl.eu. Gearchiveerd op 27 januari 2013. Geraadpleegd op 20 August 2017.
  14. ↑ Communist Party of Bohemia and Moravia. european-left.org. Gearchiveerd op 20 augustus 2017. Geraadpleegd op 20 August 2017.
  15. ↑ a b CSSD grootste partij Tsjechië, maar duidelijke winnaar ontbreekt. de Volkskrant (27 oktober 2013). Geraadpleegd op 17 november 2018.
  16. ↑ (en) Czech communists return to government as power brokers. The Guardian. Geraadpleegd op 17 november 2018. "Demonstrations have been staged in Prague and other cities against the rehabilitation of a party still remembered bitterly for its totalitarian methods and ruthless clampdown on dissent during the cold war. … He won communist support for his coalition by agreeing to tax church property that had been restored to it after being seized while the party was in power. However, he has resisted their demands to dilute the Czech Republic’s commitments to Nato, knocking back its demand to cut troop deployments to the Baltic republics and Afghanistan."
  17. ↑ Voor het eerst sinds 1989 weer invloed communisten in regering Tsjechië. de Volkskrant. Geraadpleegd op 17 november 2018.